مروان بن محمد
مروان دوم | |||||
---|---|---|---|---|---|
خلافت خلافت امویان | |||||
خلافت | ۱۲۷–۱۳۲ ه.ق ۷۴۴ – ۶ اوت ۷۵۰ | ||||
پیشین | ابراهیم بن ولید | ||||
جانشین | سفاح خلیفه عباسیان | ||||
متولد | ۷۲ ه.ق ۶۹۱ | ||||
درگذشته | ۱۳۲ ه.ق ۶ اوت ۷۵۰ (۷۲ سال), کشته و احتمالاً مدفون در فیوم، مصر | ||||
همسر(ان) | منزه | ||||
فرزند(ان) | عبدالله عبدالملک | ||||
| |||||
دودمان | امویان | ||||
پدر | محمد بن مروان بن حکم |
مروان بن محمد، چهاردهمین و آخرین خلیفه اموی است. پدر او محمد بن مروان و از جانب پدری، نوه مروان یکم بود. مادر او به درستی در منابع مشخص نشده است. دوران حکومت او با درگیریهای بسیاری همراه بود بارها تسلط او بر مناطق مختلفی دست به دست شد. این درگیریها سرانجام باعث شد تا حکومت اموی به تزلزل دچار شده و با قیامهای مخالفان، براندازی شود. او آخرین خلیفه اموی بود و به ضعف در حکومتداری متهم شده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- Hawting, G. R (1986). "MARWAN II". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 6 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 623-625.