بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ام‌جمیل

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۹ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه زندگینامه | اندازه جعبه = | عنوان = ام جمیل | عنوان ۲ = | نام = أروی بنت حرب | تصویر = | اندازه تصویر = | عنوان تصویر = | زادروز = | زادگاه = مکه | مکان ناپدیدشدن = | تاریخ = | وضعیت = | تاری...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
ام جمیل
أروی بنت حرب
متولدمکه
وفاتسال سوم قمری
مکه
آرامگاهبیرون از مکه
محل زندگیمکه
دیگر نام‌هاجمیله، صخرة
نژادعرب (خاندان بنی امیه)
شناخته‌شده برایدشمنی با محمد
عنوانفاخته(خواهرش)
عوراء(یک چشم)
همسر(ها)عبدالعُزّی بن عبدالمطلب
(مشهور به ابولهب)
فرزندانعُتبه بن ابولهب
عُتَیبه بن ابولهب
مُعتَب بن ابولهب
خالده بنت ابولهب
عزّه بنت ابولهب
دُرّه بنت ابولهب
والدینحرب بن امیه (پدر)
صفیه بنت حُزن (مادر)
خویشاوندان

ام‌جمیل با نام اصلی ام‌جمیل بنت حرب، خواهر ابوسفیان و همسر ابولهب، عموی محمد بود. او را به همراه همسرش یکی از منتقدان و مخالفان سرسخت محمد و اسلام گزارش کرده‌اند.

سرگذشت

ام‌جمیل با نام اصلی ام‌جمیل بنت حرب، خواهر ابوسفیان و همسر ابولهب، عموی محمد بود. او را به همراه همسرش یکی از منتقدان و مخالفان سرسخت محمد و اسلام گزارش کرده‌اند. برخی منابع اسلامی، دشمنی ابولهب با محمد را به خاطر توطئه‌ها و اقدامات ام‌جمیل می‌دانند. بر اساس عقیده مسلمانان، سوره تبت در وصف او و همسرش نازل شده است. بر اساس برخی گزارش‌ها، او در ماجرای توطئه قریش برای قتل محمد که در منابع اسلامی به لیلة المبیت مشهور است، نقش داشت و سعی کرد تا ابولهب را از این موضوع بی‌خبر نگاه‌دارد. چرا که ابولهب به عنوان عموی محمد، از مدافعان او به‌شمار می‌رفت. ام‌جمیل از همین رو سعی در بی‌خبر نگه‌داشتن ابولهب داشت تا آنکه خبر این توطئه توسط علی بن ابی‌طالب به ابولهب رسید، و از این جهت، ابولهب برای دفاع از محمد از خانه خارج شد. گفته شده چون ام‌جمیل سعی کرد تا او را از این اقدام بازدارد، توسط ابولهب مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در این موقع، یکی از چشمانش کور شد و تا آخر عمر، یک چشم داشت. حاصل ازدواج او ابولهب، سه پسر به نام‌های عتبه و عتیبه و معتب گزارش شده است.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابولهب». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.