احمد بن اسحاق قمی
| احمد بن اسحاق اشعری قمی | |
|---|---|
| وفات | حدود سال‌های ۲۶۰ تا ۲۶۳ق |
| آرامگاه | سر پل ذهاب |
| محل زندگی | قم و بغداد |
| ملیت | ایرانی |
| آثار | علل الصوم و مسائل الرجال |
ابوعلی احمد بن اسحاق بن عبدالله بن سعد بن مالک احوص اشعری قمی یکی از راویان حدیث شیعه امامیه و از اهالی قم بود که در منابع رجالی، از او به وثاقت یاد شده است و اعتبار بالایی نزد مردم قم داشت. او رابط مردم قم با امامان زمان خود، محمد تقی و علی النقی بود. او را از اصحاب و شاگردان حسن عسکری و حجت بن الحسن گزارش کرده‌اند. در منابع رجالی شیعه از او با اوصاف «جلیل القدر و عظیم الشأن» یاد شده است. گفته‌اند که حجت بن الحسن، به وی خبر داده بود که به زودی می‌میرد. وی در راه بازگشت از حج، در منزل حلوان درگذشت.[۱] پدر او اسحاق بن عبدالله نیز از راویان حدیث بوده است.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احمد بن اسحاق». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسحاق بن عبدالله بن سعد». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.