اسماعیل بن جعفر صادق
| اسماعیل | |
|---|---|
| متولد | ۷۲۱ (میلادی)، ۱۰۳ (قمری) |
| وفات | ۷۵۵ (میلادی)، ۱۳۸ (قمری) |
| مدفن | قبرستان بقیع، مدینه[۱] |
| همسر(ها) | صفیه بنت فضل (از نوادگان عباس بن علی) |
| فرزندان | محمد بن اسماعیل علی بن اسماعیل ابراهیم بن‌اسماعیل فضل بن اسماعیل زکی عبدالله اصغربن اسماعیل رقیه بنت اسماعیل |
| والدین |
|
| خویشاوندان | بزرگترین پسر جعفر صادق و ششمین امام در مذهب شیعه اسماعیلی |
 بخشی از مجموعه مباحث تشیع دربارهٔ:
اسماعیلیه |
|---|
 |
 درگاه اسلام |
اسماعیل بن جعفر صادق بزرگترین فرزند جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه بود. اسماعیله او را امام هفتم خود می‌دانند. او نزد پدرش محبوبیت زیادی داشت و به همین خاطر گروهی از پیروان جعفر صادق بر این باور بودند که او امام بعدی خواهد شد. با این وجود اسماعیل پیش از پدرش درگذشت و جعفر صادق در تشریفات مرگ فرزندش، جزع بسیاری کرد پا برهنه بر جنازه او حاضر شد. منابع امامیه از اقداماتی چون چند مرتبه بر زمین گذاشتن جسد و باز کردن کفن برای برطرف کردن ههرگونه تردید در مرگ او را گزارش کرده‌اند. با این وجود گروهی همچنان به امامت او باورمند شدند که بعدا اسماعیلیه نام گرفتند. در میان اسماعیله، گروهی باور داشتند که او نمرده و به عنوان مهدی موعود بازخواهد گشت و گروهی مرگش را پذیرفتند اما فرزندش محمد بن اسماعیل را امام بعدی دانستند.[۲]
پانویس
ارجاعات
- ↑ «دانشنامهٔ مدفن». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ ژوئن ۲۰۱۶.
- ↑ اختری، «اسماعیل بن جعفر»، دایرةالمعارف جامع اسلامی.
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسماعیل بن جعفر». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.