اصل مثبت
اصل مُثبِت، اصطلاح در علم اصول فقه است و به معنای اصل عملی دارای اثر شرعی به واسطه امر عادی یا عقلی است. به عبارت دیگر، کاربرد استصحاب، تنها در جهت اثبات لوازم شرعی معتبر است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اصل مثبت». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.