ارسلان بن طغرل
ارسلان بن طُغرِل سلجوقی | |
---|---|
رکن الدین ابو مظفر ارسلان بن طغرل بن محمد بن ملکشاه قسیم امیرالمؤمنین | |
تاجگذاری | ۵۵۶ هجری |
پیشین | طغرل |
درگذشته | ۵۷۱ هجری همدان |
فرزند(ان) | طغرل |
دودمان | سلجوقیان |
پدر | طغرل بن محمد |
دین و مذهب | اسلام، سنی |
ارسلان بن طغرل، ملقب به «رکن الدین ابو مظفر ارسلان بن طغرل بن محمد بن ملکشاه قسیم امیرالمؤمنین» از خاندان ترکان سلجوقی، پس از مرگ سلیمانشاه سلجوقی جانشین او و بر تخت شاهی جلوس کرد.
حکومت
با مرگ سلیمان شاه، ولیعهد او ارسلان بن طغرل به سلطنت رسید و چون از حمایت اتابک ایلدگز بهرهمند بود، در دفع مدعیان داخلی حکومت موفق بود. وی در مبارزه با انجازیان و اسماعیلیان به پیروزیهایی رسید که موجب تحکیم حکومت او شد و همچنین لشکر خوارزمشاه را که به تحریک یک والی شورشی به بهانه حمایت او تا حدود قزوین و زنجان پیش آمده بود شکست داد اما این دستاوردها در واقع از آن اتابک ایلدگز بود، که سلطنت واقعی به او تعلق داشت و ارسلان فقط نام آن را داشت. وی سرانجام در سال ۵۷۱ هجری درگذشت و پسرش طغرل تحت عنوان طغرل سوم به حکومت رسید.[۱]
پانویس
- ↑ حلمی، دولت سلجوقیان، ۵۱.
منابع
- حلمی، احمد کمالالدین (۱۳۹۳). دولت سلجوقیان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.