یزید بن عبدالملک، نهمین خلیفه اموی است. پدر او را عبدالملک بن مروان و مادرش را عاتکه بنت یزید گزارش کرده‌اند. او در دوران خلافتش تنها به حجاز سفر کرده است و همواره در دمشق بوده است. او پیشتر توسط سلیمان بن عبدالملک به عنوان دومین جانشین معرفی شده بود از همین رو به خلافت گمارده شد. دوران خلافت او با مخالفت و اعتراض‌های مردم عراق به حکومت امویان همراه بود. در این دوره لشکرکشی‌هایی به سوی فرانسه، سیسیل و آناتولی صورت گرفت. یزید با هرگونه نماد مسیحی به مخالفت پرداخت و دستور تخریب آنها در تمام سرزمین‌های اسلامی را داد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- Lammens, H. (1986). "YAZID (II) B. ABD AL-MALIK". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 11 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 311.
|
|---|
| خلفای دمشق (۱۳۲ هـ - ۴۱ هـ) (۷۵۰ م – ۶۶۱ م) | | |
|---|
| امیران قُرطُبه (۳۱۶ هـ - ۱۳۸ هـ) (۹۲۹ م – ۷۵۶ م) | |
|---|
| خلافت قرطبه (۴۲۲ هـ - ۳۱۶ هـ) (۱۰۳۱ م – ۹۲۹ م) | |
|---|
نامهای درون کروشه، غاصبان خلافت و از دودمان حَمودی هستند. |
.svg)