جلال‌الدین حسن
 بخشی از مجموعه مباحث تشیع دربارهٔ:
اسماعیلیه |
|---|
 |
 درگاه اسلام |
جلال‌الدین حسن یا جلال‌الدین نومسلمان (زمان حیات ۶۱۸–۵۶۲ هجری قمری) ششمین فرمانروای اسماعیلیه در قلعه الموت است. جلال‌الدین حسن با رابطهٔ دوستانه‌ای که با شهرهای اطراف الموت برقرار کرد وحشت و هراس دنیای خارج را از نام الموت که قلعهٔ مرگ و کمین‌گاه فساد تلقی می‌شد، فرو کاست.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ زرین‌کوب، روزگاران، ۵۱۴.
منابع
- زرین‌کوب، عبدالحسین (۱۳۹۰). روزگاران. تهران: انتشارات سخن. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۹۶۱-۱۱-۱.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به اسلامیکال کمک کنید. |