امام‌الحرمین عبدالملک جوینی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
امام‌الحرمین عبدالملک جوینی، از فقهای برجسته نیشابور بود که به دلیل تدریس در مکه و مدینه به این لقب شناخته شد. او آثار مهمی در فقه و اصول دارد و در سال ۴۷۸ هجری قمری درگذشت.
زندگی
امام‌الحرمین عنوانی است که به عبدالملک بن عبدالله جوینی، از فقها و متکلمان برجسته اهل نیشابور، داده شده است. او به دلیل اقامت چهارساله در مکه و مدینه و تدریس در این دو شهر، به این لقب شهرت یافت. جوینی از جمله اساتید برجسته‌ای بود که بر شاگردانی چون غزالی تأثیر گذاشت. آثار مهم او شامل نهایه المطلب، شامل و غنیه المسترشدین است. وی در سال ۴۷۸ هجری قمری درگذشت.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «امام الحرمین». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
.jpg)