ابوالفضل برقعی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سید ابوالفضل برقعی

سید ابوالفضل ابن‌الرضا برقعی قمی
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۸۷ خورشیدی
درگذشته۱۳۷۲[۱] خورشیدی (۸۵ سال)
تهران
دیناسلام
محل اقامتکن، تهران
دورانمعاصر
مذهبتا ۴۵ سالگی: شیعه دوازده امامی و سپس مسلمان قرآنی
تحصیلاتحوزه علمیه قم و نجف
شناخته شده برای
اشتغال
استادان

ابوالفضل برقعی قمی با نام کامل سید ابوالفضل ابن‌الرّضا برقعی قمی (زادهٔ ۱۲۸۷ در قم – درگذشتهٔ ۱۳۷۰ در تهران) روحانی مسلمان تجدیدنظر طلب و اصلاح‌گر دینی بود.[۲]

زندگی‌نامه

او در شهر قم و در خانواده‌ای شیعه (شیعه امامیه)، زاده شد. پدرش فردی فقیر بود. مادرش سکینه‌سلطان، دختر غلام‌رضا قمی بود. برقعی از ده سالگی، پای در مکتب گذاشت، تعلیم و قرائت قرآن را فراگرفت و سپس نزد عبدالکریم حائری از عالمان سرشناس شیعه رفت تا مراحل تحصیلش را ادامه دهد. او برای تخصص در علم فقه و اصول فقه به نجف رفت و سه سال در آنجا سپری کرد و از مرجع شیعه ابوالحسن اصفهانی، علم فقه را کسب نمود. برقعی، قبل از بازگشت به ایران، اجازه‌نامهٔ اجتهادش را از ابوالحسن اصفهانی، دریافت کرد.[۳]

گواهی‌نامه‌های اجتهاد

ابوالفضل برقعی قمی از این فقیهان، اجازه‌نامهٔ اجتهاد داشت:[۴]

  1. ابوالحسن اصفهانی؛
  2. محمد حجت کوه‌کمری؛
  3. آقابزرگ تهرانی؛
  4. میرزا محمد تهرانی عسکری سامرایی؛
  5. عبدالنبی نجفی عراقی رفسی؛
  6. سید ابوالقاسم کاشانی؛
  7. سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی؛
  8. عبدالکریم حائری یزدی.

استادان

استادان وی عبارتند از:[۵]

  1. سید محمدتقی خوانساری؛
  2. محمدعلی شاه‌آبادی؛
  3. ابوالقاسم کبیر قمی؛
  4. محمدعلی قمی کربلایی؛
  5. میرزا محمد تهرانی عسکری سامرایی؛
  6. سید محمد حجت کوه‌کمری؛
  7. عبدالکریم حائری یزدی؛
  8. سید ابوالحسن اصفهانی.

درگذشت

برقعی پس از تحمل تبعید، دستگیری‌های متعدد و تحمل زندان در سال ۱۳۷۲ خورشیدی در منزل فرزندش در کن از توابع تهران درگذشت و در قبرستان امامزاده شعیب به‌خاک سپرده شد.[۶]

پانویس

ارجاعات

  1. «صفحه آخر: دین و آزادی بیان». voanews.
  2. ابوالفضل برقعی، سوانح ایام (زندگی‌نامهٔ علامه ابوالفضل ابن‌الرضا برقعی قمی).
  3. ابوالفضل برقعی، سوانح ایام (زندگی‌نامهٔ علامه ابوالفضل ابن‌الرضا برقعی قمی)، ۲۶۷.
  4. ابوالفضل برقعی، سوانح ایام (زندگی‌نامهٔ علامه ابوالفضل ابن‌الرضا برقعی قمی)، ۲۷۵–۲۶۷.
  5. ابوالفضل برقعی، سوانح ایام (زندگی‌نامهٔ علامه ابوالفضل ابن‌الرضا برقعی قمی)، ۲۶۹.
  6. ابوالفضل برقعی، سوانح ایام (زندگی‌نامهٔ علامه ابوالفضل ابن‌الرضا برقعی قمی)، ۲۰۷–۲۰۲.

منابع

  • جعفریان، رسول. جریان‌ها وسازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران، تهران:خانه کتاب۱۳۸۷