اسلامیکال:قواعد نامگذاری
 | این صفحه یکی از سیاست‌های اسلامیکال فارسی است. این سیاست در نزد عدهٔ زیادی از ویرایشگران مقبولیت دارد و تفاهم بر آن است که همهٔ کاربران ملزم به پیروی از آن‌اند. قبل از انجام هر گونه تغییری در این صفحه، بایستی بر روی آن اجماع شده باشد. |
 | این صفحه در یک نگاه:
|
| عنوان مقاله‌ها |
|---|
| همهٔ قواعد نامگذاری |
| اصطلاحات |
| مکان‌ها · حوادث · علائم تجاری |
| اشخاص |
| سازمان‌ها |
| فهرست‌ها · رده‌ها |
| آثار |
| سیاست‌های اصلی محتوایی |
|---|
| سایر سیاست‌های محتوایی |
عنوان، یک نوشتار، سرصفحه‌ای درشت است که در بالای متن نوشتار نمایش داده می‌شود و مبنای نام صفحهٔ نوشتار و نشانی وبِ آن است. عنوان نوشتار به ما می‌گوید که نوشتار دربارهٔ چه چیزی‌ست و آن را از نوشتارهای دیگر متمایز می‌سازد.
عنوان نوشتار ممکن است نام موضوع نوشتار باشد (مانند معاد)، یا اینکه توضیحی دربارهٔ موضوع باشد (مانند فهرست مسلمانان برنده جایزه نوبل). چون هیچ دو نوشتاری نمی‌توانند عنوان یکسان داشته باشند، گاه لازم است اطلاعات متمایزکننده‌ای را به عنوان بیفزاییم، که اغلب به‌صورت توضیحی داخل پرانتز و پس از عنوان می‌آید. معمولاً عنوان نوشتار بر مبنای آنچه که موضوع مربوط در منابع معتبر خوانده می‌شود انتخاب می‌شود. در صورتی که بیش از یک امکان وجود داشته باشد، ویرایشگران یکی از آن عنوان‌ها را با توجه به اصول نامگذاری انتخاب می‌کنند؛ مثلا: عنوان ایدئال با عنوان نوشتارهای مشابه مشابهت دارد، موضوع را به وضوح می‌شناساند، و کوتاه، معمولی، قابل تمایز و قابل شناختن است و...
در این صفحه قواعد نامگذاری مقاله‌ها توضیح داده می‌شود. این قواعد تنها مربوط به مقاله‌ها، فهرست‌ها و رده‌هاست، نه فضاهای نام دیگر. قواعد تکمیلی و تفضیلی در رهنمودهای تخصصی (که در جدول مقابل فهرست شده‌اند) آمده‌است که باید به‌همراه سیاست‌های دیگر در نظر گرفته شود، خصوصاً سه سیاست اصلی اسلامیکال:دیدگاه بی‌طرف، اسلامیکال:تأییدپذیری و اسلامیکال:تحقیق دست‌اول ممنوع.
معیارهای تعیین نام
عنوان نوشتارها بر پایهٔ آنچه در منابع معتبر عموما فارسی برای اشاره به موضوع مقاله استفاده شده‌است گزیده می‌شوند. اغلب دو یا چند عنوان وجود دارد که می‌توان برای نوشتار برگزید؛ گزینش یکی از این عنوان‌ها بر پایهٔ اجماع خواهد بود. یک عنوان خوب در اسلامیکال شش ویژگی زیر را داراست:
- آشنا: نام یا توضیحی که احتمال بیشتری می‌رود توسط خوانندگان آشنا با موضوع (با این وجود نه لزوماً متخصصان) قابل بازشناسی باشد.
- امروزی: نامی که احتمال بیشتری می‌رود که خوانندگان به دنبال آن بگردند یا کاربران به صورت عادی برای پیوند دادن به مقاله به کار می‌گیرند. این نام معمولاً همان نامی‌ست که در زبان فارسی برای اشاره به موضوع بکار می‌رود.
- دقیق: نامی که موضوع نوشتار را بدون ابهام مشخص می‌کند و آن را از موضوعات دیگر متمایز می‌کند.
- کوتاه: نامی که طولانی‌تر از آنچه برای مشخص کردن موضوع و تمایز آن از موضوعات دیگر لازم است نباشد.
- هماهنگ: نامی که هماهنگ با نوشتارهای مشابه باشد و شیوه‌ای مشابه را دنبال نماید.
- بی‌طرف: نامی که قواعد بی‌طرفی را رعایت کند و عاری از هرگونه کلمات تملق آمیز و توصیف‌گر باشد.
این معیارها را باید به عنوان هدف دید و نه قانون. برای بیشتر نوشتارها می‌توان در نگاه اول نامی ساده و مشخص یافت که تمام شرایط بالا را ارضا نماید. در این صورت آن را مستقیماً بعنوان نام برگزینید. با این وجود، گاه ممکن است این انتخاب روشن و آسان نباشد. ممکن است نیاز باشد به یک یا بیش از یکی از اهداف بالا وزن بیشتری داد. در این مواقع باید به اجماع رجوع کرد؛ مثلاً عنوان شناخت‌پذیر، طبیعی و موجز بریتانیا بر عنوان دقیق‌تر پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی برتری دارد.
هنگام نامگذاری نوشتاری در زمینه‌ای خاص یا در مواجهه با مشکلی مشخص غالباً اجماع‌های پیشینی وجود دارد که می‌تواند به عنوان سابقه مورد استفاده قرار گیرد. در صورتی اجماع قبلی‌ای موجود نباشد، نیاز به تبادل نظر کاربران وجود دارد و کاربران باید معیارهای بالا را در هنگام بحث در نظر داشته باشند. هنگام انتخاب نام باید بیشتر علایق خوانندگان را در نظر داشت تا ویرایشگران و همچنین مخاطبان عام تا متخصصین. هنگامی که مقاله نامی توصیفی می‌دارد، عنوان اتخاذ شده باید بی‌طرفانه بیان شود.
برای نوشتارهایی که با احتمال معقولی تحت عنوانی دیگر جستجو می‌شوند یا ممکن است به دو یا بیشتر از دو نام شناخته شوند (از قبیل نگارش‌های متفاوت یک نام یا عنوان‌های قدیمی) باید از تغییرمسیر استفاده کرد. مانند تغییرمسیر داود به داوود. از سوی دیگر اگر یک نام می‌تواند به چند نوشتار اطلاق شود باید ابهام‌زدایی شود.
معمولاً عنوان نوشتار باید به اندازهٔ کافی دقیق باشد تا بتواند موضوع نوشتار را بدون هیچ ابهامی مشخص کند، اما نه بیش از حد لزوم دقیق؛ مثلاً «باقرخان سالار ملی مبارز مشروطه» بیش از حد لزوم دقیق است، چرا که باقرخان به اندازه‌ای که به همان موضوع اشاره کند دقیق است. از سوی دیگر خیابانی برای اشاره به شیخ محمد خیابانی دقت کافی ندارد.
از اسمی که از همه راحت‌تر تشخیص داده می‌شود استفاده کنید
در اسلامیکال عنوان یک نوشتار، کلمه‌ای از زبان طبیعی یا اصطلاحی است که به موضوع نوشتار اشاره می‌کند. از این‌رو عنوان نوشتار معمولاً نام شخص یا مکان یا هر چیزی‌ست که موضوع نوشتار است. با این وجود برخی موضوعات چند نام دارند و این ممکن است منشأ سردرگمی در این شود که کدامیک باید برای عنوان نوشتار استفاده شود. در اسلامیکال غالباً ترجیح بر نام‌هایی‌ست که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، آنهم از رهگذر رواج در اغلب منابع مستقل و معتبر فارسی. در این صورت است که معمولاً نام نوشتار بیشترین تطابق را با معیارهای پیش‌گفته پیدا می‌کند. وقتی نامی منفرد و روشن وجود ندارد که آشکارا پربسامدترین نام استفاده شده از سوی منابع باشد، ویرایشگران باید در مورد اینکه کدام نام با معیارها همخوانی بیشتری دارد به اجماع برسند.
اسلامیکال لزوماً از نام «رسمی» موضوع برای نوشتار استفاده نمی‌کند، هرچند نام‌های رسمی، اولین گزینه برای انتخاب نام مقاله هستند. معمولاً ترجیح بر این است که از نامی استفاده شود که غالباً از سوی منابع معتبر فارسی‌زبان به‌کار می‌رود. نباید از نام‌های مبهم یا غیردقیق استفاده کرد، حتی اگر در منابع معتبر به کار رفته باشند. بی‌طرفی را نیز باید در نظر گرفت. عنوان مقالات نباید زننده (مگر ناگزیر) یا از طرف دیگر فاخر (قلمبه‌سلمبه) باشد. وقتی نام‌های متعددی برای یک موضوع وجود دارد که همه نسبتاً رایج هستند و رایج‌ترین‌شان مشکلاتی دارد، منطقی است که یکی از موارد دیگر را انتخاب کنیم.
با وجود اینکه نام‌های رسمی، علمی، اصلی یا علایم تجاری معمولاً برای نوشتارها استفاده می‌شوند، عنوانی که غالباً از سوی منابع معتبر استفاده می‌شوند ترجیح دارد. دانشنامه‌های دیگر جزو منابعی محسوب می‌شوند که می‌توانند در تصمیم‌گیری اینکه کدام نام‌ها دانشنامه‌ای هستند یا رواج بیشتری دارند کمک باشند.
تغییر نام
گاهی سوژهٔ مقاله دچار تغییر نام می‌شود. در این صورت پال:رواج همچنان معتبر است، ولی به منابعی که پس از اعلام تغییر نام نوشته شده باشند وزن اضافه اختصاص می‌دهیم. اگر منابع نوشته شده پس از تغییر به‌طور معمول از نام جدید استفاده کنند، اسلامیکال باید از آن رویه پیروی کرده و عنوان‌ها مرتبط را تغییر دهد تا با نام جدید جور باشند. از طرف دیگر، اگر منابع نوشته شده پس از تغییر نام همچنان از نام قبلی استفاده کنند، اسلامیکال نیز طبق پال:رواج باید چنان کند.
اسلامیکال گوی بلورین نیست. ما نمی‌دانیم در آینده چه الفاظ یا کلماتی استفاده خواهند شد، و تنها از چیزی مطلعیم که مورد استفاده قرار گرفته و می‌گیرد، و بدین ترتیب برای خوانندگان‌مان آشناست. به هر روی، می‌توان از عقل سلیم استفاده کرد؛ اگر سوژهٔ مقاله‌ای نامش را عوض می‌کند، منطقی‌ست از زمان عوض شدن استفاده از نام جدید را بر اساس منابع معتبر در نظر گرفت. این مسئله برای نام‌هایی که به عنوان بخشی از عنوان‌ها توصیفی مورد استفاده قرار می‌گیرند نیز صدق می‌کند.
فارسی‌سازی اسامی خارجی یا وام‌واژه‌ها
برای اطلاع از قواعد نامگذاری مقاله‌ها زمانی که یک از گزینه‌ها نامی خارجی یا وام‌واژه است، اسلامیکال:قواعد نامگذاری (فارسی‌سازی اسامی خارجی) را ببینید.
دیدگاه بی‌طرف در نامگذاری
گاه بر سر تطابق عنوان یک نوشتار با سیاست دیدگاه بی‌طرف اسلامیکال اختلاف نظر پیش می‌آید. به نتیجه رسیدن این موضوع بستگی به این پیدا می‌کند که عنوان نوشتار نامی برآمده از منابع معتبر باشد یا عنوانی تشریحی که توسط کاربران اسلامیکال ساخته شده‌است.
نام غیربی‌طرف، اما رایج
وقتی موضوع یک نوشتار در منابع معتبر فارسی غالباً با یک عنوان رایج منفرد مورد اشاره قرار گیرد، اسلامیکال معمولاً بر اساس منابع عمل می‌کند و این نام را به‌عنوان عنوانِ نوشتار برمی‌گزیند (و خب البته با رعایت دیگر معیارهای نامگذاری). گاه این نام رایج شامل کلمات غیربی‌طرفی می‌شود که به‌طور معمول در اسلامیکال از آن اجتناب می‌شود. در اینگونه موارد رواج آن نام یا اینکه یک توضیح عملاً تبدیل به نامی مناسب شده‌است (و آن نام مناسب تبدیل به نام رایج شده‌است)، عموماً بر این نگرانی که اسلامیکال جانب یک طرف را گرفته‌است غلبه می‌کند. عنوان غیربی‌طرف نمی‌بایستی صرفاً در گذشته رایج بوده باشد، بلکه در زمان حاضر نیز باید تنها نام رایج باشد.
شرایط مهمی که اسلامیکال تحت آن غالباً از انتخاب یک نام رایج به دلیل عدم بی‌طرفی خودداری می‌کند از این قرار است:
- تکه‌کلام‌های روز نام‌های خودمانی که بعید به نظر می‌رسد که سال‌ها بعد همچنان به موضوع مربوط باشند یا بدین صورت به یاد آورده شود.
- اصطلاح‌هایی که جایگزین‌های دانشنامه‌ای‌شان بسیار به ذهن نزدیک‌تر است.
عنوان نوشتارها و تغییرمسیرها باید آن چیزی باشند که خوانندگان به عنوان اولین انتخاب تایپ می‌کنند، البته در توازن با آنچه خوانندگان انتظار دارند به آن برسند.
عنوان‌های توضیحی بی‌قضاوت
در برخی شرایط یک عنوان تشریحی (مانند رجعت در باور شیعه دوازده‌امامی) بهترین گزینه برای عنوان نوشتار است. این عنوان‌ها مشخصاً برای نوشتارها ساخته می‌شوند و باید نمایانگر دیدگاه بی‌طرف باشند، نه دیدگاه ویرایشگران. از انتخاب عنوان‌های قضاوت‌آمیز و غیربی‌طرف اجتناب کنید؛ مثلاً کلمه اتهام بار منفی دارد و نباید در یک عنوان تشریحی استفاده شود (استثنا: نوشتارهایی که موضوعش یک اتهام واقعی بر مبنای قانون است که در منابع به همین شکل مورد بحث قرار گرفته، حتی اگر هنوز در دادگاه به اثبات نرسیده‌است. چنین مواردی را می‌شود اتهام نامید). با این وجود، عنوان‌های غیربی‌طرف اما رایج می‌توانند در یک عنوان تشریحی استفاده شوند. حتی عنوان‌های تشریحی باید بر مبنای منابع باشند، و در نتیجه کلمات یا عباراتی را بکار می‌گیرند که معمولاً در منابع استفاده می‌شوند.
ابهام‌زدایی
- این بخش باید در کنار اسلامیکال:ابهام‌زدایی مورد توجه قرار گیرد.
این امکان همیشه وجود ندارد که دقیقاً از عنوانی که می‌خواهیم برای یک نوشتار استفاده کنیم، چرا که آن عنوان ممکن است معانی دیگری داشته باشد و در نتیجه پیشتر برای نوشتار دیگری استفاده شده باشد. بر اساس معیار دقت در نامگذاری، وقتی عنوان جزئی‌تری برای تمایز یک نوشتار از دیگر نوشتارها مورد نیاز است، تنها در حد نیاز از جزئیات اضافه استفاده کنید؛ مثلاً تاریخ فلسفه اسلامی (هانری کربن) دارای دقت کافی برای تمایز این عنوان از تاریخ فلسفه اسلامی و تاریخ فلسفه اسلامی (لیمن و نصر) است و نیازی به عنوانی مثل «تاریخ فلسفه اسلامی (کتابی از هانری کربن)» نیست. این قضیه گاه به درجه‌ای قابل قبول از ناهماهنگی منجر می‌شود. به عنوان یک قاعدهٔ کلی وقتی عنوان مطلوب یک نوشتار بتواند به موضوعات دارای نوشتار دیگری در اسلامیکال نیز اشاره کند:
- اگر موضوعِ نوشتار کاربردِ اصلیِ عنوانِ دارایِ ابهام است، آنگاه این عنوان می‌تواند بی هیچ تغییری به این موضوع تعلق گیرد.
- اگر موضوعِ نوشتار کاربردِ اصلیِ عنوانِ دارایِ ابهام نیست، آنگاه این عنوان نمی‌تواند به این موضوع تعلق گیرد و باید ابهام‌زدایی شود.
هنگام تصمیم‌گیری برای اینکه از کدام روش (های) ابهام‌زدایی استفاده می‌کنیم، معیارهای نامگذاری بدین ترتیب اهمیت پیدا می‌کنند:
- ابهام‌زدایی طبیعی: استفاده از نام جایگزینی که به‌طور رایج در منابع معتبر فارسی استفاده می‌شود، گرچه نه به اندازهٔ عنوانِ رایجِ دارایِ ابهام. با این نام‌های عجیب‌وغریب یا اختراعی استفاده نکنید.
- مثال: واژهٔ «کوفی» معمولاً هم به خط کوفی هم به اهالی کوفه و هم به هر چیز مربوط به کوفه (مانند لهجه) اطلاق می‌شود. به دلیل این ابهام، از عنوان‌هایِ جایگزین اما همچنان رایجِ خط کوفی و اهالی کوفه استفاده می‌کنیم که به‌طور طبیعی ابهام‌زدایی شده‌اند. گاه این کار مستلزم استفاده از واژه‌های مترادفِ همچنان رایج است؛ مثلاً چون «حاشیه‌های کتاب» علاوه بر شرح‌های نوشته‌شده بر کتاب می‌تواند به جنجال‌های صورت گرفته درباره آن کتاب هم اشاره داشته باشد، برای شرح‌های نوشته شده از عنوان «شرح‌های کتاب» استفاده شده‌است.
- ابهام‌زدایی با پرانتز یا به عبارت دیگر افزودن عبارت ابهام‌زدا داخل پرانتز به انتهای عنوان دارای ابهام: روش استاندارد ابهام‌زدایی وقتی ابهام‌زدایی طبیعی میسر نباشد.
- مثال: برای اشاره به شرحی که بر کتاب نهج‌البلاغه نوشته شده‌است از «نهج‌البلاغه (شرح فلان)» استفاده شده‌است.
- عنوان‌های تشریحی: وقتی عنوان مشخص قابل قبولی برای موضوعی وجود نداشته باشد و مجبور باشیم خود نامی انتخاب کنیم، استفاده از عنوان‌های طولانی‌تر برای ساخت عنوانی تشریحی و منحصر به فرد مجاز است.
پرانتز تنها نویسه‌ای است که می‌شود از آن برای جداسازی عبارت ابهام‌زدا استفاده کرد.
ایجاز
منظور از ایجاز ایجاد توازن بین کوتاهی عنوان و کافی بودن اطلاعات برای تشخیص موضوع نوشتار برای شخصی آشنا به موضوع است؛ مثلاً جمهوری اسلامی ایران نام رسمی ایران است. هر دو عنوان دقیق و بدون ابهام هستند، با این وجود ایران عنوان موجز برای موضوع نوشتار است.
نوشتارهای زندگی‌نامه‌ای از این قاعده مستثنی هستند: معمولاً نه نام و نه نام خانوادگی به منظور ایجاز از عنوان نوشتار حذف نمی‌شود. برای مثال، محمد بن محمد غزالی، نام کامل امام محمد غزالی است که در منابع به غزالی نیز مشهور است. با توجه به نام مشهور، می‌توان از هر سه نام استفاده کرد، اما با توجه به لزوم رعایت ایجاز، می‌توان عبارت غزالی را بر دیگر نام‌ها ارجحیت داد. (دقت کنید که چنین مواردی، نادر هستند.)
نام‌های جایگزین
در اسلامیکال هر نوشتار فقط می‌تواند یک عنوان داشته باشد. در صورتی که عنوان نوشتار یک نام باشد، نام‌های جایگزین عنوان معمولاً باید در سطر یا پاراگراف اول نوشتار بیایند. در صورتی که حداقل سه نام جایگزین وجود داشته باشد یا نکته‌ای قابل توجه در مورد خود نام‌ها وجود داشته باشد، ساخت بخشی جداگانه برای پرداختن به این نام‌ها توصیه می‌شود که می‌تواند شامل املاهای مختلف، صورت‌های کوتاه‌تر یا بلندتر عنوان، نام‌های تاریخی و از این دست باشد. همچنین دلیلی وجود ندارد که نام‌های جایگزین در جایی که با زمینهٔ متن مطابقت بیشتری دارند در متن نوشتار استفاده نشوند.
همهٔ عنوان‌های جایگزین، نام‌ها یا شکل‌هایی از نگارش عنوان که برای یک عنوان بکار می‌رود قاعدتاً باید به نوشتار مربوط تغییرمسیر داده شوند. در صورتی که نامی دارای ابهام است، باید اطمینان حاصل کرد که می‌شود از طریق یک صفحهٔ ابهام‌زداییِ حاویِ عنوانِ جایگزین به نوشتار رسید.
استفاده از القاب و صفات همچون پیامبر، حضرت، امام، دکتر و ... در صورتی که نامی رایج برای پسوند یا پیشوندش تلقی بشوند و منابع معتبر آن را پوشش دهند، می‌تواند تنها به صورت تغییرمسیر برای هدایت مخاطبان در اسلامیکال قرار بگیرند. برای مثال، می‌توان حضرت محمد یا پیامبر اسلام را به مقاله محمد تغییرمسیر داد.
ساختار واژه‌ها
نکات زیر برای مواردی استفاده می‌شوند که توسط شش معیار اصلی پوشش داده نمی‌شوند. رعایت این راهنماها مانع ساخت نوشتارهای تکراری می‌شود.
ارجحیت واژه‌های مفرد
قرارداد: به‌طور کلی نام مقاله‌های خود را به شکل مفرد انتخاب کرده و از شکل جمع آن بپرهیزید، مگر اینکه آن نام همیشه در زبان فارسی به شکل جمع استفاده شود، یا به خانواده‌ای از موضوعات اشاره داشته باشد.
- مثال برای اسم جمع: لشکر، طایفه
- مثال برای خانواده‌ای از موضوعات: اعداد ابجد، کتابخانه‌های اسلامی
استفاده از نام به‌جای صفت
قرارداد: تمام صفت‌ها باید به نام مربوطشان تغییرمسیر داده شوند. برای مثال، دموکراتیک باید به دموکراسی تغییرمسیر داده شود.
استفاده از نام کامل به جای نام اختصاری
قرارداد: از نامیدن مقاله‌ها به نام اختصاری بپرهیزید مگر اینکه نام اختصاری به‌طور تقریباً انحصاری فقط و فقط به شکل اختصاری‌اش شناخته شده باشد و در آن فرم همه جا به این نام خوانده شود. مثال: ساواک (مخفف: سازمان امنیت و اطلاعات کشور)
عدم استفاده از حرف تعریف نامعین (یک، ی)
قرارداد: هیچ‌گاه از حرف تعریف نامعین در نام مقاله‌ها استفاده نکنید، مگر اینکه نام مقاله بر اسم خاص دلالت کند؛ مثلاً معرف نام یک اثر هنری (فیلم، کتاب) باشد و حرف تعریف در خود نام موجود باشد؛ مانند شرحی بر وجود حق تعالی.
عدم ساخت یک مقاله در زیرصفحه‌ای از مقالهٔ دیگر
یک نوشتار را به‌صورت زیرصفحه‌ای از نوشتار دیگر نسازید. حتی اگر هم موضوع نوشتار در واقع شاخه‌ای از یک نوشتار محسوب می‌شود، نام‌گذاری‌اش باید مستقل باشد؛ مثلاً به دلیل آنکه مقالهٔ کعبه مرتبط با مقالهٔ مکه به نظر می‌رسد، آن را در عنوانی چون مکه/کعبه نسازید.
نویسه‌های ویژه
برای استفاده از برخی نویسه‌ها در عنوان نوشتارها محدودیت فنی وجود دارد. استفاده از نویسه‌های # < > [ ] | { } _ غیرممکن است. نیز محدودیت‌هایی برای عنوان‌های دارای دونقطه، نقطه و برخی دیگر نویسه‌ها وجود دارد که در نوشتارهای مربوط توسط الگوی {{عنوان صحیح}} مشخص می‌شوند. از نظر فنی تمام نویسه‌های یونی‌کد دیگر می‌توانند در عنوان صفحه استفاده شوند، گرچه استفاده از برخی ممکن است نیازمند توجه ویژه یا نامناسب باشد. از استفاده از نمادها برای عنوان خودداری کنید. نمادهایی مانند «♥» که گاه در تبلیغات یا لوگوها دیده می‌شوند هرگز نباید در عنوان نوشتار استفاده شوند.
عدم استفاده از نشانهٔ نقل‌قول
برای نوشتارهایی که عنوانشان گفتاورد است از علامت گفتاورد یا نقل‌قول در عنوان استفاده نکنید، مانند بودن، یا نبودن که عنوان نوشتار است و «بودن، یا نبودن» به آن تغییرمسیر دارد. استثنای این قاعده وقتی‌ست که علامت نقل‌قول بخشی از یک نام خاص باشد، مانند نظریه «کانت» درباره وجدان اخلاقی و نقد آن
نویسه‌های مجاز
اعداد، تنوین (ـًــٍــٌ) (درصورتی‌که تلفظ شود)
نویسه‌های غیرمجاز
فتحه، کسره، ضمه، «سرِ یِ» (همزه‌گونهٔ روی «ه»)، همزه‌گونهٔ روی خط زمینه
مورّب‌نویسی و صورت‌بندی‌های دیگر
در صورتی از الگوی عنوان مورب استفاده کنید که در متن هم آن عنوان به‌صورت مورّب بیاید؛ مثلاً عنوان فیلم‌ها، کتاب‌ها و دیگر آثار خلاقانه و عبارات خارجی هم در متن و هم در عنوان باید به‌صورت مورب بیایند. صورت‌بندی مورب نمی‌تواند بخشی از عنوان ذخیره‌شدهٔ صفحه باشد. برای مورب کردن یک عبارت در متن از نشانهٔ گفتاورد ''متن مورب'' استفاده می‌کنیم. اما افزودن نشانهٔ گفتاورد به عنوان صفحه باعث می‌شود نشانهٔ گفتاورد به نشانیِ URL افزوده شود، نه اینکه عنوان صفحه را مورب کند. برای مورب کردن عنوان یا بخشی از عنوان از الگوی {{عنوان مورب}} استفاده می‌کنیم. علاوه بر آن، برخی الگوها مانند {{Infobox book}} و {{جعبه اطلاعات فیلم}} عنوان صفحه‌ای را که در آن قرار گرفته‌اند به‌طور پیش‌فرض مورب می‌کنند.
قواعد ویژه
عنوان‌های دارای حرف ربط «و»
گاه دو یا چند مفهوم نزدیک یا مکمل بهتر است در یک نوشتار آورده شوند. در صورت امکان از عنوانی استفاده کنید که همه را در بر بگیرد. در صورتی که نشود واژه‌ای دربرگیرندهٔ مناسبی یافت، می‌شود عنوانی را با استفاده از «و» ساخت، مانند جبر و اختیار (و آنگاه عبارت‌های منفرد جبر و اختیار به نوشتار مربوط تغییرمسیر می‌یابند). در اینگونه موارد، معمولاً بهتر است موضوع‌ها به ترتیب الفبایی مرتب شوند، خصوصاً آنها که کشورها یا فرهنگ‌های مختلف را در خود دارند؛ با این وجود در صورتی که به وضوح ترتیبی مشخصی وجود داشته باشد، باید از این ترتیب تبعیت کرد.
عنوان‌های دارای «و» معمولاً نشان این هستند که نوشتار مشکل دیدگاه بی‌طرف یا تحقیق دست اول دارد. از حرف ربط «و» برای جانبداری، تعصب و تبعیض استفاده نکنید. برای مثال، به جای مقالهٔ صهیونیسم و تروریسم از تروریست‌های تندروی صهیونیست استفاده کنید. از «و» برای یکجا آوردن مفاهیمی که معمولاً در کنار هم نمی‌آیند خودداری کنید.
ترکیب‌های زمانی و مکانی
آنجا که زمان جزئی از اسم رویداد است (مثل «المپیک ۲۰۰۸») این اسم را پیوسته بیاورید و مکان را جدا («المپیک ۲۰۰۸ پکن» بهتر است از «المپیک پکن ۲۰۰۸»). آنجایی که زمان جزئی از اسم رویداد نیست و مکان سهم بیشتری در شناخت رویداد دارد (مثل «لیگ برتر فوتبال ایران») زمان را بعد از ترکیب مکانی بیاورید («لیگ برتر فوتبال ایران ۹۲–۱۳۹۱»، و نه «لیگ برتر ۹۲–۱۳۹۱ ایران»). در مواردی که نه تاریخ و نه مکان برتری خاصی نسبت به هم ندارند، اجماعی وجود ندارد که کدام روش بهتر است و تصمیم باید به صورت موردی با اجماع کاربران گرفتن شود.
تغییر عنوان نوشتار
تغییر یک عنوان مورد مناقشه به عنوان دیگر بدون بحث و اجماع به شدت نهی می‌شود. اگر نوشتاری برای مدتی طولانی در یک عنوان باشد و دلیل خوبی برای تغییر آن وجود نداشته باشد، نباید به عنوان دیگری تغییر کند. اجماع بین ویرایشگران تعیین می‌کند که آیا دلیلی برای تغییر عنوان وجود دارد یا نه. اگر نوشتار هرگز یا به مدت طولانی به‌طور پایدار در یک عنوان نبوده‌است و اجماعی بر عنوانی که باید در آن قرار گیرد وجود نداشته باشد، عنوان نوشتار باید آنی باشد که توسط اولین مشارکت‌کنندهٔ اصلی پس از از خرد درآمدن نوشتار انتخاب شده.
هر پیشنهاد تغییر عنوانی که ممکن است مناقشه‌برانگیز باشد باید در اسلامیکال:درخواست انتقال مطرح شود و پیش از هر تغییری بر آن اجماع شود. بحث بر سر عنوان‌های محل مناقشه غالباً غیرسازنده‌اند و بسیاری راه‌های دیگر برای بهبود اسلامیکال وجود دارد.
در بحث برای عنوان مناسب یک نوشتار، توجه داشته باشید که انتخاب عنوان بستگی به این ندارد که عنوان مورد نظر از نظر اخلاقی یا سیاسی «صحیح» باشد. نیز استفاده از یک نام در عنوان یک نوشتار معنی‌اش این نیست که تمام نوشتارهای مرتبط از همان نام در عنوانشان استفاده کنند. معمولاً دلایلی برای عدم رعایت یکدستی می‌توان سراغ کرد.
گرچه عنوان نوشتارها باید مورد اجماع باشند، از اختراع نام‌های جدید یا استفاده از نام‌های بسیار غیررایج برای رسیدن به توافق میان دیدگاه‌های مخالف و استحصال موقعیت «نه سیخ بسوزد، نه کباب» اجتناب کنید. اسلامیکال کاربرد واقعی عنوان‌ها را تبعیت می‌کند و نمی‌تواند عنوان خاصی را تجویز یا عنوان جدیدی را اختراع کند.
پیشنهاد قواعد نامگذاری جدید
پیشنهاد قواعد نامگذاری جدید باید در صفحهٔ بحث این نوشتار یا قهوه‌خانهٔ اجرایی مطرح شوند. در صورتی که اجماع قوی‌ای شکل بگیرد، پیشنهاد جدید در قالب رهنمودی جدید به رده:قواعد نامگذاری اسلامیکال افزوده می‌شود.
| محتوایی |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| رفتاری |
| ||||||||
| حذف |
| ||||||||
| اجرایی |
| ||||||||
| ویرایشی |
| ||||||||
| محتوای پروژه |
| ||||||||
| بنیاد اسلامیکال |
| ||||||||
