طغرل دوم

طُغرِل بن محمد بن ملکشاه
سلطان رکن الدنیا و الدین ابوطالب طغرل بن محمد بن ملکشاه یمین امیرالمؤمنین
جانشین	مسعود بن محمد بن ملکشاه
متولد	محرم سال ۵۰۳ ق / اوت ۱۱۰۹ م
درگذشته	۵۲۹ همدان
فرزند(ان)	ارسلان بن طغرل بن محمد
دودمان	سلجوقیان

طغرل بن محمد بن ملکشاه سلجوقی یا طغرل دوم نواده ملکشاه ملقب به «سلطان رکن الدنیا و الدین ابوطالب طغرل بن محمد بن ملکشاه یمین امیرالمؤمنین» در ماه محرم سال ۵۰۳ ق / اوت ۱۱۰۹ م به دنیا آمد. در زمان سلطان محمد (پدرش) ، ساوه، آوه و زنجان به اقطاع به طغرل داده شده و امیر شیرگیر اتابک او تعیین شده بود. هنگام سلطنت محمود (برادرش) وقتی که اتابک جدید طغرل، گون توغدی (گُنْتُغْدی)، او را به شورش دعوت کرد، طغرل برضد محمود شورید. این شورش به گنجه پس زده شد، اما با حمایت سنجر و تحمیل کردن او به محمود، در گنجه تثبیت شد. از گنجه، گیلان، دیلم و قزوین را دوباره از محمود گرفتند به نحوی که محمود در اصل تنها امیر موصل، جزیره و آذربایجان بود. دوسال بعد طغرل دوباره در آذربایجان به همراه اتابک جدید خود آقسنقر احمدیلی شورش نمود.

ذکر جلوس طغرل بن محمد بن ملکشاه بنا به سلجوقنامه

سلطان طغرل بن محمد پادشاهی بود بعدل و سیاست موصوف و اخلاق او بحیا و وقار و غیرت و حمیت و کرم و شجاعت معروف و از هزل و فواحش و ملاعب دور در مدت ایالت سلطان‌محمود او ملازم عم خود سنجر بودی و بعد از محمود سنجر ولی عهدی بوی تفویض کرد و مسعود و داود برادران منهزم ببغداد رفتند در صفر ۵۲۵ مُسترشد در بغداد خطبه به نام او کرد و بعد ازو به نام برادرش داود بن محمود و ایشانرا خلعت پوشانید و بآذربایجان فرستاد طغرل چون بعراق آمد میان او با برادران مسعود و داود چند نوبت جنگ افتاد آخر طغرل شکسته و منهزم شد مسعود بهمدان مقام ساخت و در ثمان و عشرین و خمسمائه (۵۲۸ ق) ببغداد رفت طغرل را ملک مهنا نبود بجانب خوزستان می‌رفت خواجه قوام الدین درگزینی را که وزیر او بود بیاویخت در اشتر چه سرگردانی خویش همه ازو می‌دانست و از «نَحْنُ قَسَمْنا بَیْنَهُمْ مَعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیاهِ الدُّنْیا» نمی‌اندیشید و «رَفَعْنا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجاتٍ» نمی‌دانست لاجرم زید و عمر را در کار ارادت باریتعالی شریک و معاون می‌کرد تا از ناگاه در تسع عشرین و خمسمائه (۵۲۹ ق) بدر همدان وفات یافت عمرش بیست و پنجسال پادشاهی سه سال حلیت او سرخ چهره فراخ پیشانی کشیده محاسن ذوابه درازقامت باعتدال پشت و بال او پیوسته ابروگشاده ستبربازو و ساق وزیر او ابو القاسم درگزینی و شرف الدین علی رجاء حجاب منکوبرو یونس تتار

تبارنامه

  سلجوقیان بزرگ

  سلجوقیان روم

  سلجوقیان خراسان

  سلجوقیان کرمان

دقاق تیمور یالیغ

سلجوق بیگ

ارسلان اسرائیل

میکائیل

موسی

قتلمش

چغری بیگ

طغرل یکم

ابراهیم ینال

سلیمان یکم

منصور

آلپ ارسلان

سلیمان

قرا ارسلان قاورد

قلیچ ارسلان یکم

ملکشاه یکم

تتش

تکش

ارسلان ارغوان

مسعود یکم

ملکشاه دوم

محمود یکم

احمد سنجر

محمد یکم سلجوقی

داود

برکیارق

قلیچ ارسلان دوم

طغرل دوم

محمود دوم

سلیمان‌شاه

مسعود

کیخسرو یکم

سلیمان دوم

محمد دوم

داود

ملکشاه سوم

کیکاوس یکم

قلیچ ارسلان سوم

کیقباد یکم

کیخسرو دوم

کیقباد دوم

کیکاوس دوم

کیقباد سوم

قلیچ ارسلان چهارم

مسعود دوم

کیخسرو سوم

پانویس

منابع

• باسورث، کلیفورد ادموند (١٩٦٨). فصل اول تاریخ ایران کمبریج جلد پنجم. انتشارات دانشگاه کمبریج. صص. ۷۳۶. شابک ۱۳ ۹۷۸-۰-۵۲۱-۰۶۹۳۶-۶.
• نیشابوری، ظهیرالدین (۱۳٩٠). سلجوق‌نامه. اساطیر. صص. ۱۱۲. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۳۱-۴۸۲-۸.
• C. EDMUND BOSWORTH (2011). "DARGAZĪNĪ". [[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] (به انگلیسی). Vol. VII. Bibliotheca Persica Press. Retrieved January 17 , 2017. {{cite encyclopedia}}: Check date values in: |تاریخ بازبینی= (help); URL–wikilink conflict (help)