ناحیه جبال

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
موقعیت جبال در نقشه ایران در عصر خلفای عباسی برگرفته از کتاب جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی

جبال (جمع عربی لغت جبل (کوهستان یا تپه)) نامی که عرب‌ها به منطقه‌ای که به آن عراق عجم هم گفته می‌شود داده‌اند تا از عراق عرب (در جنوب بین‌النهرین) تمایز داده شود.[۱]

نامگذاری

دلیل این نام‌گذاری، وجود کوهستان‌های این ناحیه - جز در ناحیهٔ شمال شرقی‌اش - است. جبال از شرق به صحرای بزرگ خراسان، از جنوب به خوزستان، از جنوب شرقی به استان فارس، از جنوب غربی به کشور عراق، از شمال غربی به آذربایجان و از شمال به رشته‌کوه البرز محدود شده است. مرزهای جبال، به‌خوبی مشخص نشده و به‌طور مکرر تغییر می‌کرده است.[۲]

بر اساس نوشته‌های اصطخری (۲۰۳ ه‍.ق) و ابن حوقل (۲۶۷ ه‍.ق) معدن‌های آنتیمونی (سنگ سرمه) در اصفهان وجود داشته است[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • Bosworth, C. Edmund. "JEBĀL". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی). New York: Bibliotheca Persica Press.
  • Lockhart, L (1991). "DJIBĀL". Encyclopaedia of Islam. Vol. vol.۲ (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 534. ISBN 90-04-07026-5. {{cite book}}: |volume= has extra text (help)