سوره مزمل: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(←لید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|نام=مزمل|نزول=مکی|شماره نزول= | {{جعبه اطلاعات سوره | ||
|نام=مزمل | |||
|تصویر = Al-Muzzammil.svg | |||
|نزول=مکی | |||
|شماره نزول=۳ | |||
|شماره=۷۳ | |||
|جزء=۲۹ | |||
|آیه=۲۰ | |||
|کلمه=۳۰۰ | |||
|حرف=۸۵۳ | |||
}} | |||
'''سوره مُزَّمِّل،''' هفتاد و سومین سوره از [[قرآن]] و در جز بیست و نهم قرآن قرار دارد. این سوره جز | '''سوره مُزَّمِّل،''' هفتاد و سومین سوره از [[قرآن]] و در جز بیست و نهم قرآن قرار دارد. این سوره جز سوره‌های [[مکی و مدنی|مکی]] دسته‌بندی می‌شود. ترتیب نزول سه و شماره آیه‌ها بیست میباشد شمار واژه‌ها و حرف‌ها به ترتیب سیصد و هشتصد و پنجاه و سه و نام سوره از محتویات سوره برگرفته شده است و از آیه اول که اشاره به پیامبر اسلام (ص) دارد و به معنای «کسی که به خود لباس پیچیده است».<ref name=":0">ویکی شیعه ، [https://fa.wikishia.net/view/سوره_مزمل سوره مزمل]</ref> | ||
==اطلاعات پایه== | == اطلاعات پایه == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره مزمل]]، هفتاد و سومین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره قلم]] و پیش از [[سوره مدثر]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه [[آیه]] (آیات [[آیه ۱۰ سوره مزمل|۱۰]]، [[آیه ۱۱ سوره مزمل|۱۱]] و [[آیه ۲۰ سوره مزمل|۲۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۷۱|ف=سوره مزمل}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره مزمل]]، هفتاد و سومین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره قلم]] و پیش از [[سوره مدثر]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه [[آیه]] (آیات [[آیه ۱۰ سوره مزمل|۱۰]]، [[آیه ۱۱ سوره مزمل|۱۱]] و [[آیه ۲۰ سوره مزمل|۲۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۷۱|ف=سوره مزمل}}</ref> | ||
این سوره را به آن علت مزمل نامیده‌اند، که در آیه اول آن پیامبر اسلام را با عنوان مزمل یاد کرده است. مزمل در لغت به معنای پیچیدن لباس یا چیزی به دور خود برای حفظ از چیزی مثل لباس. گویا در برابر دعوت پیامبر اسلام کسانی که او را اذیت و آزار می‌دادند حضرت محمد (ص) برای دور کردن غم و اندوه جامه‌ای به دور خود می‌پوشانده و در جایی آمده است این جامه به دلیل ترس از مسئولیت سنگینی بوده است که بر عهده حضرت محمد (ص) بود.<ref name=":0" /> | این سوره را به آن علت مزمل نامیده‌اند، که در آیه اول آن پیامبر اسلام را با عنوان مزمل یاد کرده است. مزمل در لغت به معنای پیچیدن لباس یا چیزی به دور خود برای حفظ از چیزی مثل لباس. گویا در برابر دعوت پیامبر اسلام کسانی که او را اذیت و آزار می‌دادند حضرت محمد (ص) برای دور کردن غم و اندوه جامه‌ای به دور خود می‌پوشانده و در جایی آمده است این جامه به دلیل ترس از مسئولیت سنگینی بوده است که بر عهده حضرت محمد (ص) بود.<ref name=":0"/> | ||
==محتویات سوره== | == محتویات سوره == | ||
در این سوره به موضوعات مختلفی پرداخته شده است از جمله: این سوره به پیامبر (ص) امر | در این سوره به موضوعات مختلفی پرداخته شده است از جمله: این سوره به پیامبر (ص) امر می‌کند به خواندن نماز شب، تا به وسیلهٔ آن، آماده مسئولیتی شود که به او محول خواهد شد (وحی قرآن)، بردباری و شکیبایی در برابر حرف‌ها و آزار اذیت دشمنان،<ref name=":1">{{پک|دانشنامه اسلامی|1388|توضیح=سوره مزمل|رف=خواجhttps://wiki.ahlolbait.com/دانشنامه‌ی_اسلامی:درباره}}</ref> دعوت به [[قرائت قرآن]] و معاد. آیات مشهور این سوره می‌توان به آیه چهارم اشاره کرد که به حضرت محمد (ص) سفارش می‌کند که قرآن را به [[ترتیل]] (ادای صحیحِ کلمات و تأمل در معانی آیات) قرائت کند.<ref name=":0"/> همچنین هشدار و انذار به کفار و توصیه به بردباری به مؤمنین و در نهایت تخفیف برای پیامبر (ص) و مؤمنین ذکر شده است.<ref name=":1"/> | ||
==فضیلت سوره== | == فضیلت سوره == | ||
از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است، هر کسی در خواندن این سوره مداومت ورزد خداوند | از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است، هر کسی در خواندن این سوره مداومت ورزد خداوند سختی‌های دنیا و آخرت را بر اون آسان نموده و پیامبر (ص) را در خواب خواهد دید. در روایاتی دیگر از امام صادق (ع) آمده است کسی که سوره مزمل را در [[نماز عشاء]] یا در آخر شب قرائت کند، شب و روز و خود سوره، به نفع او گواهی می‌دهند و خداوندبه او زندگی پاک عنایت می‌کند و او را پاکیزه میمیراند.<ref name=":0"/> | ||
==آیات مشهور== | == آیات مشهور == | ||
* '''«و رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلاً»''' (آیه ۴) | |||
* «[[ترتیل]]» به معنای «تنظیم» و «ترتیب موزون» است و در این آیه به معنی خواندن آیات قرآن با [[تأنی]] و ترتیب صحیح، تأمل و تفکر در مفاهیم آیات است.<ref>{{پک|ناصر مکارم شیرازی|1382ش|ک=برگزیده تفسیر نور|ص=312|ج=5}}</ref> روایتی دیگر از امام علی (ع) نقل شده است: «کلمات قرآن را به‌طور کامل آشکار کن و آن را مثل [[شعر]] نخوان و جداجدا و پراکنده نکن. با تلاوت آن دل‌های خود را به فزع وادارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد»، از امام صادق (ع) نیز روایت شده است «ترتیل آن است که در تلاوت قرآن هرگاه به آیات [[بهشت]] رسیدید از خداوند بهشت بخواهید و هرگاه به آیات [[جهنم]] رسیدید، به خداوند پناه ببرید»<ref>{{پک|محسن قرائتی|1388ش|ک=تفسیر نور|ص=264|ج=10}}</ref> امام علی (ع) در فرازی از [[خطبه همام]] خواندن قرآن در دل شب با ترتیل را از خصوصیات با [[تقوایان]] برشمرده و در تشریح حالات پرهیزگاران در شبها می‌فرماید: «أَمَّا اللَّیْلُ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ، تَالِینَ لِأَجْزَاءِ الْقُرْآنِ یُرَتِّلُونَها تَرْتِیلًا. یُحَزِّنُونَ بِهِ أَنْفُسَهُمْ وَ یَسْتَثِیرُونَ بِهِ دَوَاءَ دَائِهِمْ» (پرهیزکاران) در شب همواره بر پا ایستاده‌اند، قرآن راشمرده و با تدبّر تلاوت می‌کنند، با آن جان خویش را محزون می‌سازند و داروی درد خود را از آن می‌گیرند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|1484ش|ک=نهج البلاغه با ترجمه روان فارسی|ص=472|ج=۱}}</ref> | |||
** '''«وَاصْبِرْ عَلَیٰ مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا»''' (آیه ۱۰) | |||
** در آیه قبل پیامبر (ص) مأمور شده بود که خداوند را در تمام کارهایش به عنوان [[وکیل]] برگزیند (فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا) و [[اراده]] خداوند را بر اراده خودش مقدم بدارد و جز خداوند مؤثری در جهان هستی نبیند و لازمه این کار صبر در برابر آزار و اذیت دشمنان و برخورد با [[حُسن خُلق]] و خیرخواهی در دعوت به حق و نهایت تلاش برای جلوگیری از مقابله به مثل با دشمنان است.<ref>{{پک|طباطبایی|ک=المیزان|ص=66|ج=20|توضیح=الناشر منشورات اسماعیلیان}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
== | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=بله|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=بله|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:سوره مزمل| ]] | |||
[[رده:سوره‌های جزء ۲۹ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های حزب ۱۱۵ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | [[رده:سوره‌های قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۰
| مزمل | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۳ | ||||
| جزء | ۲۹ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۲۰ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۰۰ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۸۵۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره مُزَّمِّل، هفتاد و سومین سوره از قرآن و در جز بیست و نهم قرآن قرار دارد. این سوره جز سوره‌های مکی دسته‌بندی می‌شود. ترتیب نزول سه و شماره آیه‌ها بیست میباشد شمار واژه‌ها و حرف‌ها به ترتیب سیصد و هشتصد و پنجاه و سه و نام سوره از محتویات سوره برگرفته شده است و از آیه اول که اشاره به پیامبر اسلام (ص) دارد و به معنای «کسی که به خود لباس پیچیده است».[۱]
اطلاعات پایه
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مزمل، هفتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قلم و پیش از سوره مدثر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۱ و ۲۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۲]
این سوره را به آن علت مزمل نامیده‌اند، که در آیه اول آن پیامبر اسلام را با عنوان مزمل یاد کرده است. مزمل در لغت به معنای پیچیدن لباس یا چیزی به دور خود برای حفظ از چیزی مثل لباس. گویا در برابر دعوت پیامبر اسلام کسانی که او را اذیت و آزار می‌دادند حضرت محمد (ص) برای دور کردن غم و اندوه جامه‌ای به دور خود می‌پوشانده و در جایی آمده است این جامه به دلیل ترس از مسئولیت سنگینی بوده است که بر عهده حضرت محمد (ص) بود.[۱]
محتویات سوره
در این سوره به موضوعات مختلفی پرداخته شده است از جمله: این سوره به پیامبر (ص) امر می‌کند به خواندن نماز شب، تا به وسیلهٔ آن، آماده مسئولیتی شود که به او محول خواهد شد (وحی قرآن)، بردباری و شکیبایی در برابر حرف‌ها و آزار اذیت دشمنان،[۳] دعوت به قرائت قرآن و معاد. آیات مشهور این سوره می‌توان به آیه چهارم اشاره کرد که به حضرت محمد (ص) سفارش می‌کند که قرآن را به ترتیل (ادای صحیحِ کلمات و تأمل در معانی آیات) قرائت کند.[۱] همچنین هشدار و انذار به کفار و توصیه به بردباری به مؤمنین و در نهایت تخفیف برای پیامبر (ص) و مؤمنین ذکر شده است.[۳]
فضیلت سوره
از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است، هر کسی در خواندن این سوره مداومت ورزد خداوند سختی‌های دنیا و آخرت را بر اون آسان نموده و پیامبر (ص) را در خواب خواهد دید. در روایاتی دیگر از امام صادق (ع) آمده است کسی که سوره مزمل را در نماز عشاء یا در آخر شب قرائت کند، شب و روز و خود سوره، به نفع او گواهی می‌دهند و خداوندبه او زندگی پاک عنایت می‌کند و او را پاکیزه میمیراند.[۱]
آیات مشهور
- «و رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلاً» (آیه ۴)
- «ترتیل» به معنای «تنظیم» و «ترتیب موزون» است و در این آیه به معنی خواندن آیات قرآن با تأنی و ترتیب صحیح، تأمل و تفکر در مفاهیم آیات است.[۴] روایتی دیگر از امام علی (ع) نقل شده است: «کلمات قرآن را به‌طور کامل آشکار کن و آن را مثل شعر نخوان و جداجدا و پراکنده نکن. با تلاوت آن دل‌های خود را به فزع وادارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد»، از امام صادق (ع) نیز روایت شده است «ترتیل آن است که در تلاوت قرآن هرگاه به آیات بهشت رسیدید از خداوند بهشت بخواهید و هرگاه به آیات جهنم رسیدید، به خداوند پناه ببرید»[۵] امام علی (ع) در فرازی از خطبه همام خواندن قرآن در دل شب با ترتیل را از خصوصیات با تقوایان برشمرده و در تشریح حالات پرهیزگاران در شبها می‌فرماید: «أَمَّا اللَّیْلُ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ، تَالِینَ لِأَجْزَاءِ الْقُرْآنِ یُرَتِّلُونَها تَرْتِیلًا. یُحَزِّنُونَ بِهِ أَنْفُسَهُمْ وَ یَسْتَثِیرُونَ بِهِ دَوَاءَ دَائِهِمْ» (پرهیزکاران) در شب همواره بر پا ایستاده‌اند، قرآن راشمرده و با تدبّر تلاوت می‌کنند، با آن جان خویش را محزون می‌سازند و داروی درد خود را از آن می‌گیرند.[۶]
- «وَاصْبِرْ عَلَیٰ مَا یَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِیلًا» (آیه ۱۰)
- در آیه قبل پیامبر (ص) مأمور شده بود که خداوند را در تمام کارهایش به عنوان وکیل برگزیند (فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا) و اراده خداوند را بر اراده خودش مقدم بدارد و جز خداوند مؤثری در جهان هستی نبیند و لازمه این کار صبر در برابر آزار و اذیت دشمنان و برخورد با حُسن خُلق و خیرخواهی در دعوت به حق و نهایت تلاش برای جلوگیری از مقابله به مثل با دشمنان است.[۷]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ویکی شیعه ، سوره مزمل
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مزمل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ دانشنامه اسلامی (سوره مزمل).
- ↑ ناصر مکارم شیرازی، برگزیده تفسیر نور، ۵: ۳۱۲.
- ↑ محسن قرائتی، تفسیر نور، ۱۰: ۲۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، نهج البلاغه با ترجمه روان فارسی، ۱: ۴۷۲.
- ↑ طباطبایی، المیزان، ۲۰: ۶۶ (الناشر منشورات اسماعیلیان).