احمد بن حنبل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
{{اسلام}} | {{اسلام}} | ||
'''احمد بن حنبل''' با نام کامل '''احمد بن محمد بن حنبل''' یکی از [[ائمه اربعه|ائمه اربعه اهل سنت]] است که در سال ۱۶۴ ه.ق در [[مرو]] به دنیا آمد. او در شیرخوارگی به همراه مادرش به [[بغداد]] رفت. برخی منابع مدعی هستند او در بغداد متولد شد. وی در [[مصر]]، نزد [[امام شافعی|شافعی]] درس خواند و در آنجا با مسئله [[خلق قرآن]] که در زمان [[مأمون]]، [[فهرست خلفای عباسی|خلیفه عباسی]]، مطرح بود، مخالفت کرد. گفته‌اند که او برای این مخالفت سختی بسیار کشید و شکنجه شد. احمد پس از فراگیری [[فقه]]، به بغداد بازگشت و امامت [[سنی|اهل سنت]] را به عهده گرفت. او جهت جمع‌آوری [[حدیث]] از بغداد که محل زندگی‌اش بود، به [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[شام]] و [[یمن]] عزیمت کرد و مجدد به بغداد بازگشت. او شاگردان بسیاری داشت و مهمترین کسانی که از او نقل حدیث کرده‌اند، [[محمد بن اسماعیل بخاری]] و [[مسلم بن حجاج نیشابوری]] بودند. وی در سال ۲۴۱ ه.ق در بغداد درگذشت و در همانجا دفن شد.<ref>{{پک| | '''احمد بن حنبل''' (۷۸۰–۸۵۵ میلادی)، با نام کامل '''احمد بن محمد بن حنبل'''، فقیه و الهی‌دان اسلامی قرن نهم میلادی، با تأکید بر سنت‌گرایی، در برابر عقاید [[معتزله]] مقاومت کرد. او [[حنبلی|مکتب حنبلی]] را بنیان نهاد که سنت‌گراترین مکتب فقهی [[اهل سنت]] است و در جمع‌آوری احادیث و دفاع از [[فقه]] سنتی نقش مهمی داشت. | ||
== زندگی == | |||
احمد بن حنبل با نام کامل احمد بن محمد بن حنبل یکی از [[ائمه اربعه|ائمه اربعه اهل سنت]] است که در سال ۱۶۴ ه.ق در [[مرو]] به دنیا آمد. او در شیرخوارگی به همراه مادرش به [[بغداد]] رفت. برخی منابع مدعی هستند او در بغداد متولد شد. وی در [[مصر]]، نزد [[امام شافعی|شافعی]] درس خواند و در آنجا با مسئله [[خلق قرآن]] که در زمان [[مأمون]]، [[فهرست خلفای عباسی|خلیفه عباسی]]، مطرح بود، مخالفت کرد. گفته‌اند که او برای این مخالفت سختی بسیار کشید و شکنجه شد. احمد پس از فراگیری [[فقه]]، به بغداد بازگشت و امامت [[سنی|اهل سنت]] را به عهده گرفت. او جهت جمع‌آوری [[حدیث]] از بغداد که محل زندگی‌اش بود، به [[کوفه]]، [[بصره]]، [[مکه]]، [[مدینه]]، [[شام]] و [[یمن]] عزیمت کرد و مجدد به بغداد بازگشت. او شاگردان بسیاری داشت و مهمترین کسانی که از او نقل حدیث کرده‌اند، [[محمد بن اسماعیل بخاری]] و [[مسلم بن حجاج نیشابوری]] بودند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=احمد بن حنبل}}</ref> | |||
گفته شده است که وی از ۱۵ سالگی به مطالعهٔ [[حدیث]] پرداخت و برای یادگیری از استادان برجسته سفرهای متعددی انجام داد و پنج بار به [[مکه]] حج گزارد. در سال‌های ۸۳۳–۸۳۵ میلادی، با وجود شلاق خوردن و زندانی شدن، از پذیرش عقیدهٔ [[معتزله]] مبنی بر [[خلق قرآن|مخلوق بودن قرآن]] سر باز زد و به عنوان مدافعی استوار از [[سنت‌گرایی اسلامی]] شناخته شد. احمد بن حنبل مجموعه‌ای از [[احادیث]] پیامبر را گردآوری کرد و مکتب [[حنبلی]] که سنت‌گراترین [[مذاهب فقهی اهل سنت|مکتب فقهی اهل سنت]] است، به نام او نام‌گذاری شده است. او با تدوین قانون فقه مخالف بود و معتقد بود که فقها باید آزادی لازم برای استخراج راه‌حل‌های حقوقی از [[قرآن]] و [[سنت]] را داشته باشند. احمد بن حنبل به عنوان یکی از بنیان‌گذاران اسلام سنتی مورد احترام بسیاری از مسلمانان است.<ref>{{پک|Group of writers|2006|ک=Concise Encyclopædia Britannica|ف=Ahmad ibn hanbal|زبان=en}}</ref> | |||
== درگذشت == | |||
احمد بن حنبل در سال ۲۴۱ ه.ق در بغداد درگذشت و در همانجا دفن شد.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=احمد بن حنبل}}</ref> | |||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۵: | ||
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=احمد بن حنبل|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | *{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=احمد بن حنبل|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Group of writers|مقاله=Ahmad ibn hanbal|دانشنامه=[[دانشنامه بریتانیکا|Concise Encyclopædia Britannica]]|سال=2006|ناشر=Encyclopædia Britannica|مکان=USA|شابک=978-1-59339-492-9|زبان=en}} | |||
{{امامان اهل سنت}} | {{امامان اهل سنت}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۲
امام اهل سنت و جماعت احمد بن حنبل | |
|---|---|
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ربیع‌الاول ۱۶۴هـ/نوامبر ۷۸۰م |
| درگذشته | ۱۲ ربیع‌الاول ۲۴۱هـ/۲ آگوست ۸۵۵م بغداد، سلطنت عباسی |
| محل اقامت | بغداد |
| قومیت | عرب |
| مذهب | اهل سنت و جماعت |
| شناخته شده برای | فقه حنبلی |
| اشتغال | فقه و اجتهاد، حدیث |
| مرتبه | |
تأثیرگذاران | |
تأثیرپذیرندگان | |
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
احمد بن حنبل (۷۸۰–۸۵۵ میلادی)، با نام کامل احمد بن محمد بن حنبل، فقیه و الهی‌دان اسلامی قرن نهم میلادی، با تأکید بر سنت‌گرایی، در برابر عقاید معتزله مقاومت کرد. او مکتب حنبلی را بنیان نهاد که سنت‌گراترین مکتب فقهی اهل سنت است و در جمع‌آوری احادیث و دفاع از فقه سنتی نقش مهمی داشت.
زندگی
احمد بن حنبل با نام کامل احمد بن محمد بن حنبل یکی از ائمه اربعه اهل سنت است که در سال ۱۶۴ ه.ق در مرو به دنیا آمد. او در شیرخوارگی به همراه مادرش به بغداد رفت. برخی منابع مدعی هستند او در بغداد متولد شد. وی در مصر، نزد شافعی درس خواند و در آنجا با مسئله خلق قرآن که در زمان مأمون، خلیفه عباسی، مطرح بود، مخالفت کرد. گفته‌اند که او برای این مخالفت سختی بسیار کشید و شکنجه شد. احمد پس از فراگیری فقه، به بغداد بازگشت و امامت اهل سنت را به عهده گرفت. او جهت جمع‌آوری حدیث از بغداد که محل زندگی‌اش بود، به کوفه، بصره، مکه، مدینه، شام و یمن عزیمت کرد و مجدد به بغداد بازگشت. او شاگردان بسیاری داشت و مهمترین کسانی که از او نقل حدیث کرده‌اند، محمد بن اسماعیل بخاری و مسلم بن حجاج نیشابوری بودند.[۱]
گفته شده است که وی از ۱۵ سالگی به مطالعهٔ حدیث پرداخت و برای یادگیری از استادان برجسته سفرهای متعددی انجام داد و پنج بار به مکه حج گزارد. در سال‌های ۸۳۳–۸۳۵ میلادی، با وجود شلاق خوردن و زندانی شدن، از پذیرش عقیدهٔ معتزله مبنی بر مخلوق بودن قرآن سر باز زد و به عنوان مدافعی استوار از سنت‌گرایی اسلامی شناخته شد. احمد بن حنبل مجموعه‌ای از احادیث پیامبر را گردآوری کرد و مکتب حنبلی که سنت‌گراترین مکتب فقهی اهل سنت است، به نام او نام‌گذاری شده است. او با تدوین قانون فقه مخالف بود و معتقد بود که فقها باید آزادی لازم برای استخراج راه‌حل‌های حقوقی از قرآن و سنت را داشته باشند. احمد بن حنبل به عنوان یکی از بنیان‌گذاران اسلام سنتی مورد احترام بسیاری از مسلمانان است.[۲]
درگذشت
احمد بن حنبل در سال ۲۴۱ ه.ق در بغداد درگذشت و در همانجا دفن شد.[۳]
آثار
کتاب‌های متعددی از آثار او برشمرده شده است که مشهور ترین آنها، مسند است. این کتاب مشتمل بر سی هزار حدیث است. او کتابی با عنوان مناقب علی بن ابیطالب نیز دارد.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احمد بن حنبل». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- Group of writers (2006). "Ahmad ibn hanbal". Concise Encyclopædia Britannica (به انگلیسی). USA: Encyclopædia Britannica.
- اسلامشناسان مسلمان سده ۹ (میلادی)
- امامان اهل سنت
- اهالی خلافت عباسیان در سده ۹ (میلادی)
- بنیان‌گذاران مذهب
- حنبلیها
- درگذشتگان ۸۵۵ (میلادی)
- رجال شناسان
- روحانیان حنبلی
- روحانیان سنی
- رهبران فرقههای اسلامی
- زادگان ۷۸۰ (میلادی)
- عربهای سده ۸ (میلادی)
- عربهای سده ۹ (میلادی)
- گردآورندگان حدیث
- محققان سنی اسلام
- محققان عباسیان
- نویسندگان عربی سده ۹ (میلادی)
- درگذشتگان ۲۴۱ (قمری)
- زادگان ۱۶۴ (قمری)
- اهالی بغداد
- فقیهان سنی