جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
(ایجاد مقاله) |
(پیونددهی) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|کارهای برجسته = | |کارهای برجسته = | ||
}} | }} | ||
'''جابر بن عبدالله انصاری'''، از صحابی و روات حدیث بود که نسبش به قبیله خزرج می‌رسید. پدر او پیش از هجرت پیامبر به یثرب مسلمان شد و در بیعت عقبهٔ دوم با رسول خدا پیمان بست و جزو دوازده نقیبی شد که پیامبر آنان رو به نمایندگی قبایلشان برگزید. پدر او در غزوهٔ بدر حضور داشت و در غزوهٔ احد به شهادت رسید. جابر همراه با پدرش در عقبهٔ دوم در سال ۱۳ بعثت حضور داشت و این اولین موردی است که اطلاعات تاریخی از او بدست آمده. او در این رویداد احتمالاً ۱۶ سال سند داشته است.{{پنک|بادکوبه هزاوه|۱۳۸۴|ص=۱۷۷}} | '''جابر بن عبدالله انصاری'''، از [[صحابی]] و روات حدیث بود که نسبش به [[قبیله خزرج]] می‌رسید. پدر او پیش از [[هجرت پیامبر]] به [[یثرب]] مسلمان شد و در بیعت [[عقبهٔ دوم]] با [[محمد|رسول خدا]] پیمان بست و جزو دوازده نقیبی شد که پیامبر آنان رو به نمایندگی قبایلشان برگزید. پدر او در [[غزوهٔ بدر]] حضور داشت و در [[غزوهٔ احد]] به شهادت رسید. جابر همراه با پدرش در عقبهٔ دوم در سال ۱۳ بعثت حضور داشت و این اولین موردی است که اطلاعات تاریخی از او بدست آمده. او در این رویداد احتمالاً ۱۶ سال سند داشته است.{{پنک|بادکوبه هزاوه|۱۳۸۴|ص=۱۷۷}} | ||
جابر در دورهٔ خلفای راشدین بیشتر به فعالیتهای علمی و تعلیمی می‌پرداخت و از مسائل سیاسی و نظامی دوری می‌کرد. او جزو کسانی بود که نزد معاویه رفت تا او را از انتقال منبر پیامبر از مدینه به دمشق منصرف سازد. او از بدعت‌ها و زشتکاری‌های امویان آزرده بود و آرزو می‌کرد ناشنوا شود تا اخبار بدعت‌ها و تغییر ارزشهای دینی را نشنوند. حجاج بن یوسف در ۷۴ پس از تصاحب ولایت مدینه، مردم آنجا رو تا توانست تحقیر کرد و اصحاب رسول خدا از جمله جابر را همچون بردگان داغ زد. او در پایان عمر خود یک سال را در جوار | جابر در دورهٔ [[خلفای راشدین]] بیشتر به فعالیتهای علمی و تعلیمی می‌پرداخت و از مسائل سیاسی و نظامی دوری می‌کرد. او جزو کسانی بود که نزد [[معاویه]] رفت تا او را از انتقال منبر پیامبر از [[مدینه]] به [[دمشق]] منصرف سازد. او از بدعت‌ها و زشتکاری‌های [[امویان]] آزرده بود و آرزو می‌کرد ناشنوا شود تا اخبار بدعت‌ها و تغییر ارزشهای دینی را نشنوند. [[حجاج بن یوسف]] در ۷۴ پس از تصاحب ولایت مدینه، مردم آنجا رو تا توانست تحقیر کرد و اصحاب رسول خدا از جمله جابر را همچون بردگان داغ زد. او در پایان عمر خود یک سال را در جوار [[خانۀ خدا]] در [[مکه]] زیست و اواخر عمر نابینا شده و در مدینه در گذشت (بین ۶۸ تا ۷۹ هجری قمری).{{پنک|بادکوبه هزاوه|۱۳۸۴|ص=۱۷۸}} | ||
== ارجاعات == | == ارجاعات == | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۵
| جابر بن عبدالله الأنصاری | |
|---|---|
| متولد | ۱۶ قبل از هجرت مدینه، حجاز |
| وفات | ۷۸ هجری قمری (۶۹۸ میلادی) |
| مدفن | قبرستان بقیع، مدینه |
| ملیت | مردم عرب |
| شناخته‌شده برای | همراه وفادار محمد، علی بن ابی‌طالب، اهل بیت |
| والدین | عبدالله بن عمرو بن حرام (پدر) نسیبه بنت عقبه بن عدی (مادر) |
جابر بن عبدالله انصاری، از صحابی و روات حدیث بود که نسبش به قبیله خزرج می‌رسید. پدر او پیش از هجرت پیامبر به یثرب مسلمان شد و در بیعت عقبهٔ دوم با رسول خدا پیمان بست و جزو دوازده نقیبی شد که پیامبر آنان رو به نمایندگی قبایلشان برگزید. پدر او در غزوهٔ بدر حضور داشت و در غزوهٔ احد به شهادت رسید. جابر همراه با پدرش در عقبهٔ دوم در سال ۱۳ بعثت حضور داشت و این اولین موردی است که اطلاعات تاریخی از او بدست آمده. او در این رویداد احتمالاً ۱۶ سال سند داشته است.[۱]
جابر در دورهٔ خلفای راشدین بیشتر به فعالیتهای علمی و تعلیمی می‌پرداخت و از مسائل سیاسی و نظامی دوری می‌کرد. او جزو کسانی بود که نزد معاویه رفت تا او را از انتقال منبر پیامبر از مدینه به دمشق منصرف سازد. او از بدعت‌ها و زشتکاری‌های امویان آزرده بود و آرزو می‌کرد ناشنوا شود تا اخبار بدعت‌ها و تغییر ارزشهای دینی را نشنوند. حجاج بن یوسف در ۷۴ پس از تصاحب ولایت مدینه، مردم آنجا رو تا توانست تحقیر کرد و اصحاب رسول خدا از جمله جابر را همچون بردگان داغ زد. او در پایان عمر خود یک سال را در جوار خانۀ خدا در مکه زیست و اواخر عمر نابینا شده و در مدینه در گذشت (بین ۶۸ تا ۷۹ هجری قمری).[۲]
ارجاعات
- ↑ بادکوبه هزاوه ۱۳۸۴، ص. ۱۷۷.
- ↑ بادکوبه هزاوه ۱۳۸۴، ص. ۱۷۸.
منابع
- بادکوبه هزاوه، احمد (۱۳۸۴). «جابر بن عبدالله انصاری». دانشنامه جهان اسلام. ۹.
| زندگی | |
|---|---|
| تبار | |
| القاب | |
| آثار | |
| بستگان | |
| اصحاب و شاگردان | |
| در آیات و روایات | |
| هنر و ادبیات |
|
| مرتبط | |
