احمد بن موسی

احمد ابن موسی
متولد	مدینه
وفات	۲۰۲ (قمری)
مدفن	حرم شاهچراغ، شیراز، ایران
محل زندگی	مدینه
دیگر نام‌ها	احمد ابن موسی، شاهچراغ
همسر(ها)	حوران بنت اسحاق بن جعفر (عموزاده)
فرزندان	محمد، جعفر
والدین	موسی کاظم (پدر) ام احمد (مادر)
خویشاوندان	علی بن موسی الرضا (برادر) فاطمه معصومه (خواهر)
خانواده	بنی‌هاشم

احمد بن موسی کاظم، مشهور به شاه‌چراغ یکی از فرزندان موسی کاظم و یکی از شخصیت‌های مورد احترام زد شیعیان دوازده‌امامی است. موسی کاظم در زمان حیاتش، باغ خود موسوم به یسره را به وی بخشید. گفته‌اند که احمد بن موسی بندگان بسیاری را آزاد کرده بود. او جایگاه ویژه‌ای نزد شیعیان مدینه داشت و تا جایی که پس از درگذشت موسی کاظم، شیعیان برای بیعت با او، اقدام کردند ولی وی، آنان را به امامت برادرش علی بن موسی رهنمود کرد. او پس از عزیمت برادرش علی بن موسی الرضا برای پذیرش ولایتعهدی مأمون به مرو، خود نیز قصد مرو کرد. او وقتی به محله خان زنیان، هشت فرسخی شیراز، رسید، عده‌ای از شیعیان به او پیوستند و چون جمعیت آنان بسیار بود، حاکم شیراز، لشکری را به مقابله با آنان فرستاد. قتلغ خان، استاندار مأمون بر شیراز، خود نیز به نزد آنان رفت و به آنان خبر درگذشت علی بن موسی الرضا در مرو را داد. همراهان احمد بن موسی با شنیدن این خبر از گرد او پراکنده شدند و خود احمد نیز به شیراز وارد شد. گفته شده که او مدتی را در شیراز مخفیانه زندگی کرد و سرآخر در خفا درگذشت. سالها قبر او مخفی بود تا در زمان اتابک سعد زنگی، یکی از وزرای او به نام مقرب‌الدین مسعود بن بدرالدین، جسد سالمی را یافت که به وی منسوب بود. به دستور سعد بر مزار او، بنایی ساخته شد.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احمد بن موسی». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.