تغاجار نویان: تفاوت میان نسخهها
(− رده:حمله مغول به ایران (هاتکت)) |
(+رده:زنان اهل ایران، +رده:قاتلان جمعی اهل ایران (هاتکت)، ابرابزار) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
{{امپراتوری مغول}} | {{امپراتوری مغول}} | ||
[[رده:زنان اهل ایران]] | |||
[[رده:قاتلان جمعی اهل ایران]] | |||
[[رده:مغولها]] | [[رده:مغولها]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۲۳
تغاجار نویان یا تغاچر نویان (به انگلیسی: Tokuchar) همسر چهارمین دختر چنگیزخان بود. در شورش مردم نیشابور علیه مغولان و محاصرهٔ این شهر تغاجارنویان سرداری لشکر مغول را برعهده داشت و توسط تیراندازان نیشابوری کشته شد. در بهار سال ۶۱۸ هجری ۱۲۲۱ میلادی بعد از شکست دفاع مردم شهر نیشابور قتلعامی بزرگ در شهر درگرفت و پس از قتلعام دختر چنگیزخان که زن تغاجار نویان بود با همراهانش به خرابههای نیشابور رسید آنها هر موجود زندهای که مییافتند، میکشتند. در این باره آمده است:
و به کینه تغاجار فرمان شده بود تا شهر را از خرابی چنان کنند که در آنجا زراعت توان کرد و تا سگ و گربه آن را به قصاص زنده نگذارند و دختر چنگیزخان که خاتون تغاجار بود با خیل خویش در شهر آمد و هر کس که باقی مانده بود، تمامت را بکشتند، مگر ۴۰۰ صد نفر را که به اسم پیشهوری بیرون آوردند و به ترکستان بردند و اکنون از بقایای ایشان فرزندان هستند و سرهای کشتگان را از تن جدا کردند و مجلس به نهادند، مردان را جدا و زنان و کودکان را جدا[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- بایمت اف، لقمان (۱۳۸۱). «فاجعه نیشابور». کیهان فرهنگی (۱۹۲).