حنبلی: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:فقه سنی (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
[[رده:حنبلی| ]] | [[رده:حنبلی| ]] | ||
[[رده:تسنن]] | [[رده:تسنن]] | ||
[[رده:فرقه‌های اهل سنت]] | [[رده:فرقه‌های اهل سنت]] | ||
[[رده:فقه سنی]] | [[رده:فقه سنی]] | ||
[[رده:مذاهب اسلامی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۳
| از سلسله مقالات دربارهٔ: |
| اسلام |
|---|
 |
| بخشی از سلسله مقالات در رابطه با اهل سنت |
|---|
 درگاه اسلام |
مذهب حنبلی، چهارمین مذهب سنت و جماعت است که توسط ابوعبدالله احمد بن حنبل در بغداد تأسیس شد و در همان شهر نیز رو به افول نهاد. او که فقیهی کثیر السفر بود، احادیث بسیاری را در مجموعه‌ای با نام «مسند ابن‌حنبل» گردآوری نمود. این مسند شش جزء بوده و مشتمل بر چهل هزار حدیث است. او از تمسک به رأی تبری می‌جست و تنها به کتاب الله و حدیث استدلال می‌کرد. از آنجا که در استناد به حدیث مبالغه کرد، گروهی از بزرگان اسلام چون محمد بن جریر طبری و محمد بن اسحاق الدیم او را از ائمه حدیث و نه از مجتهدان اسلام شمردند. ابن‌حنبل از بزرگ‌ترین شاگردان شافعی بود و سپس روی برتافته مذهب خویش بنیان نهاد. مذهب او بر پنج اصل بنا نهاده شد:[۱]
- نص قرآن
- سنت
- فتواهای صحابه پیامبر اسلام
- قول بعضی صحابه در صورت موافقت با کتاب و سنت
- تمام احادیث مرسل و ضعیف
رواج مذهب حنبلی از سه مذهب دیگر اهل‌سنت کمتر بوده. سال‌ها پس از او ابن‌تیمیه و شاگردش ابن‌قیم مذهب حنبلی را تجدید حیات کردند. همچنین محمد بن عبدالوهاب با تجدید نظر در این مذهب، وهابیت را تأسیس نمود.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ مشکور ۱۳۷۹، ص. ۱۰۴.
منابع
- مشکور، محمدجواد (۱۳۷۹). تاریخ شیعه و فرقه‌های اسلام تا قرن چهارم. انتشارات اشراقی. شابک ۹۶۴-۵۹۶۶-۴۸-۵.
| ادیان |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| سایر ادیان | |||||||||||
| رایج در ایران باستان | |||||||||||
| نقضِ حقوقِ دینی | |||||||||||
| نزدِ نامآوران | |||||||||||
