احمد بن حنبل

امام اهل سنت و جماعت احمد بن حنبل
اطلاعات شخصی
زاده	ربیع‌الاول ۱۶۴هـ/نوامبر ۷۸۰م بغداد، سلطنت عباسی
درگذشته	۱۲ ربیع‌الاول ۲۴۱هـ/۲ آگوست ۸۵۵م بغداد، سلطنت عباسی
محل اقامت	بغداد
قومیت	عرب
مذهب	اهل سنت و جماعت
شناخته شده برای	فقه حنبلی
اشتغال	فقه و اجتهاد، حدیث
مرتبه
تأثیرگذاران محمد بن ادریس شافعی، سفیان بن عیینه، عبد الرزاق صنعانی
تأثیرپذیرندگان حنبلیان

احمد بن حنبل با نام کامل احمد بن محمد بن حنبل یکی از ائمه اربعه اهل سنت است که در سال ۱۶۴ ه.ق در مرو به دنیا آمد. او در شیرخوارگی به همراه مادرش به بغداد رفت. برخی منابع مدعی هستند او در بغداد متولد شد. وی در مصر، نزد شافعی درس خواند و در آنجا با مسئله خلق قرآن که در زمان مأمون، خلیفه عباسی، مطرح بود، مخالفت کرد. گفته‌اند که او برای این مخالفت سختی بسیار کشید و شکنجه شد. احمد پس از فراگیری فقه، به بغداد بازگشت و امامت اهل سنت را به عهده گرفت. او جهت جمع‌آوری حدیث از بغداد که محل زندگی‌اش بود، به کوفه، بصره، مکه، مدینه، شام و یمن عزیمت کرد و مجدد به بغداد بازگشت. او شاگردان بسیاری داشت و مهمترین کسانی که از او نقل حدیث کرده‌اند، محمد بن اسماعیل بخاری و مسلم بن حجاج نیشابوری بودند. وی در سال ۲۴۱ ه.ق در بغداد درگذشت و در همانجا دفن شد.

آثار

کتاب‌های متعددی از آثار او برشمرده شده است که مشهور ترین آنها، مسند است. این کتاب مشتمل بر سی هزار حدیث است. او کتابی با عنوان مناقب علی بن ابیطالب نیز دارد.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «احمد بن حنبل». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.