قطعنامه ۵۸۲ شورای امنیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بصریویکی‌متن
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه قطعنامه شورای امنیت |شماره = ۵۸۲ |تاریخ = ۲۴ فوریه |سال‌ف = ۱۹۸۶ |نوبت جلسه = ۲۶۶۶ |کد قطعنامه =S/RES/582 |اصل سند =http://daccess-dds-ny.un.org/doc/RESOLUTION/GEN/NR0/729/06/IMG/NR072906.pdf?OpenElement |موافق =۱۵ |ممتنع =۰ |مخالف =۰ |موضوع =ایران-عراق |نتیجه = تصویب |سال = ۱۹۸۶ |تصویر =Khorramsha...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۳: خط ۳۳:


=== ایران ===
=== ایران ===
مقامات ایران، اعلام کردند که حکومت ایران هیچ امیدی به شورای امنیت نداشته و ندارد و این قطعنامه را بی اثر دانست. درخواست ایران در این پیام، اعلام طرف آغازگر جنگ و محکوم شدن او بود.<ref name=":0"/>
مقامات ایران، اعلام کردند که حکومت ایران هیچ امیدی به شورای امنیت نداشته و ندارد و این قطعنامه را بی اثر دانست. درخواست ایران در این پیام، اعلام طرف آغازگر جنگ و محکوم شدن او بود.<ref name=":0"/> به باور مقامات ایرانی، شورای امنیت فقط به ابراز تاسف اکتفا کرده است و راهکاری عملیاتی ارائه نکرده است.<ref name=":45">{{یادکرد وب|وبگاه=hds.sndu.ac.ir|نشانی=https://hds.sndu.ac.ir/article_520_78c18c229ad83c6e9cd25c09a948d3d0.pdf|عنوان=بازخوانی مسئولیت بین‌المللی رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی علیه ایران}}</ref>


رسانه‌های ایرانی، نقدهایی که به قطعنامه‌های گذشته داشتند، به این قطعنامه تکرار کردند. مواردی چون عدم اشاره به نزاع و جنگ به جای وضعیت در متن قطعنامه، معرفی نکردن طرف آغازگر جنگ و سخن نگفتن از تنبیه متجاوز.<ref name=":0"/>
رسانه‌های ایرانی، نقدهایی که به قطعنامه‌های گذشته داشتند، به این قطعنامه تکرار کردند. مواردی چون عدم اشاره به نزاع و جنگ به جای وضعیت در متن قطعنامه، معرفی نکردن طرف آغازگر جنگ و سخن نگفتن از تنبیه متجاوز.<ref name=":0"/>

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۹

قطعنامهٔ شمارهٔ ۵۸۲
(سازمان ملل متحد)
پرونده:Khorramshahr POWs crop.jpg
تاریخ۲۴ فوریه {{{year}}}
نوبت جلسه۲۶۶۶
کُدS/RES/582 (سند)
موضوعایران-عراق
رأی‌گیری
۱۵ موافق
بدون مخالف
بدون ممتنع
نتیجهتصویب
اعضای شورای امنیت
اعضای دائم
اعضای غیر دائم

قطعنامه ۵۸۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۸۶ تصویب شد، سندی بین‌المللی دربارهٔ ایران-عراق است. این قطعنامه طی نشست ۲۶۶۶ام با ۱۵ موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.

تصویب

پیشینه

در مارس ۱۹۸۵ دبیرکل سازمان ملل، طرح ۸ ماده‌ای را به شورای امنیت ارسال کرد که پیشنهادهای سازمان ملل برای آتش‌بس در جنگ ایران و عراق بود. در جبهه‌های جنگ نیز نیروهای ایرانی توانسته بودند با چند عملیات موفق و بزرگ همچون والفجر ۸، موازنه قدرت را به سمت خود بازگردانند. مجموعه عوامل آماده شد تا شورای امنیت جلسه‌ای را تشکیل دهد و طرح آتش‌بس را بررسی نماید. پیش از این، ایران شورای امنیت را تحریم کرده بود و در جلسات آن شرکت نمی‌کرد. از روح‌الله خمینی رهبر وقت جمهوری اسلامی درخواست شد تا نماینده ایران در این جلسه شرکت نمایند اما او در ۲ اسفند با حضور نماینده ایران در شورای امنیت مخالفت کرد.[۱]

جلسه تصویب

با درخواست عراق و هشت کشور عضو اتحادیه عرب، جلسه شورای امنیت برقرار شد.[۲] قطعنامه ۵۸۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۴ فوریه ۱۹۸۶ / ۵ اسفند ۱۳۶۴ طی نشست ۲۶۶۶ام با ۱۵ موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.[۳] در جلسه تصویب این قطعنامه، نماینده عمان و عراق حاضر بودند. جلسه بررسی در ۳ اسفند برگزار شد و شورای در ۵ اسفند این قطعنامه را تصویب کرد.[۱]

متن قطعنامه

شورا در این قطعنامه پس از اشاره به وقفه شش ساله خود و ادامه درگیری بین ایران و عراق، از اقدامات اولیه ای که جنگ ایران و عراق را آغاز کرد و ادامه درگیری‌ها ابراز تاسف کرد.[۴][۱] در این قطعنامه با یادآوری شش سال درگیری شورا با مسئله و با ابراز نگرانی نسبت به طولانی شدن درگیری و تعهد اعضای سازمان ملل به حل و فصل صلح‌آمیز اختلافات و یادآوری تعهّد اعضا به خودداری از کاربرد گازهای خفه کننده و مسموم در جنگ‌ها و تأکید بر غیرقابل قبول بودن کسب اراضی از راه زور، از اقدامات اولیه‌ای که سبب بروز و ادامه منازعه شده، ابراز تاسف گردیده است. در این قطعنامه همچنین از تشدید حملات به مناطق غیرنظامی، حمله به کشتی‌های بی‌طرف و استفاده از سلاح‌های شیمیایی اظهار تاسف شده و خواهان آتش‌بس گردیده است.[۲]

واکنش‌ها

عراق

نماینده عراق در سازمان ملل اعلام کرد که این قطعنامه را در صورتی که طرف ایرانی بدون هیچ قید و شرطی بپذیر، پذیراست.[۱]

ایران

مقامات ایران، اعلام کردند که حکومت ایران هیچ امیدی به شورای امنیت نداشته و ندارد و این قطعنامه را بی اثر دانست. درخواست ایران در این پیام، اعلام طرف آغازگر جنگ و محکوم شدن او بود.[۱] به باور مقامات ایرانی، شورای امنیت فقط به ابراز تاسف اکتفا کرده است و راهکاری عملیاتی ارائه نکرده است.[۵]

رسانه‌های ایرانی، نقدهایی که به قطعنامه‌های گذشته داشتند، به این قطعنامه تکرار کردند. مواردی چون عدم اشاره به نزاع و جنگ به جای وضعیت در متن قطعنامه، معرفی نکردن طرف آغازگر جنگ و سخن نگفتن از تنبیه متجاوز.[۱]

جستارهای وابسته

پانویس

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ «قطعنامه ۵۸۲ چگونه تصویب شد؟». ایسنا. ۲۰۲۴-۰۲-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «صدور قطعنامه 582 شورای امنیت سازمان ملل دربارهٔ جنگ عراق با ایران - تسنیم». خبرگزاری تسنیم | Tasnim. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.
  3. ↑ "نشست‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد" (به انگلیسی). SECURITY COUNCIL RESOLUTIONS.
  4. ↑ متن http://unscr.com/files/1986/00582.pdf
  5. ↑ «بازخوانی مسئولیت بین‌المللی رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی علیه ایران» (PDF). hds.sndu.ac.ir.
برگرفته از «https://www.islamical.org/w/index.php?title=قطعنامه_۵۸۲_شورای_امنیت&oldid=83510»