یزید
یزید یکم یزید بن معاویة | |||||
---|---|---|---|---|---|
خلیفه | |||||
دومین خلیفهٔ خلافت اموی | |||||
سلطنت | آوریل ۶۸۰ – ۱۱ نوامبر ۶۸۳ | ||||
پیشین | معاویة بن ابیسفیان | ||||
جانشین | معاویه دوم | ||||
متولد | حدود ۶۴۶ ۲۵ هجری سوریه | ||||
درگذشته | ۱۱ نوامبر ۶۸۳ (حدود ۳۷ سال) ۱۴ ربیعالاول ۶۴ هجری حوارین، سوریه | ||||
همسر(ان) |
| ||||
فرزند(ان) | |||||
| |||||
خاندان | سفیان | ||||
دودمان | امویان | ||||
پدر | معاویة بن ابیسفیان | ||||
مادر | میسون بنت بحدل |
یزید بن معاویه (۶۴۷–۶۸۳ م)، دومین خلیفه اموی است. پدر او معاویه بن ابوسفیان بود و مادرش میسون بنت بجدل کلبی گزارش شده است. او در دوران خلافت پدرش، فرماندهی لشکر در حمله به سپاهیان بیزانس را برعهده داشت و در فتح قسطنطنیه شرکت داشت. او همچنین سرپرستی حج در حکومت امویان در دوره پدرش را عهدهدار بود. آغاز خلافت او، سبب ایجاد تنشهایی در میان مسلمانان شد. پیش از این معاویه در صلحش با حسن عهد کرده بود که پس از وی، خلافت به حسن یا حسین بن علی محول شود. این اختلافها تا به آنجا نزدیک شد که بنیامیه در آستانه سقوط قرار گرفت. عبدالله بن زبیر و حسین بن علی هر دو از مخالفین سرسخت یزید بودند که در مدینه از بیعت با او امتناع کردند. یزید در مواجهه با این مخالفتها، حسین بن علی را در نبرد کربلا به قتل رسانید، به مکه و مدینه حمله برد و کعبه را آتش زد. او در منابع تاریخی اسلامی به بیبند و باری مشهور بوده است.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- Hawting, G. R (1986). "YAZlD (I) B. MU'AWIYA". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 11 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 309-311.
یزید زادهٔ: ۶۴۷ درگذشتهٔ: ۱۲ نوامبر ۶۸۳
| ||
عناوین اسلامی | ||
---|---|---|
پیشین: معاویه اول |
خلیفه اسلام خلیفه اموی ۶۸۰ – ۱۲ نوامبر ۶۸۳ |
پسین: معاویه دوم |