سوره مزمل

سورهٔ قرآن

سوره مزمل
دسته‌بندی	مکی
اطلاعات آماری
متن سوره
ترجمهٔ فارسی
جن جن	مدثر مدثر

سوره مُزَّمِّل، هفتاد و سومین سوره از قرآن و در جز بیست و نهم قرآن قرار دارد. این سوره جز سوره های مکی دسته بندی می شود. نام سوره از محتویات سوره برگرفته شده است و از آیه اول که اشاره به پیامبر اسلام (ص) دارد و به معنای « کسی که به خود لباس پیچیده است».

اطلاعات پایه

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مزمل، هفتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قلم و پیش از سوره مدثر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۱ و ۲۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.

این سوره را به آن علت مزمل نامیده‌اند، که در آیه اول آن پیامبر اسلام را با عنوان مزمل یاد کرده است. مزمل در لغت به معنای پیچیدن لباس یا چیزی به دور خود برای حفظ از چیزی مثل لباس. گویا در برابر دعوت پیامبر اسلام کسانی که او را اذیت و آزار می‌دادند حضرت محمد(ص) برای دور کردن غم و اندوه جامه‌ای به دور خود می‌پوشانده و در جایی آمده است این جامه به دلیل ترس از مسئولیت سنگینی بوده است که بر عهده حضرت محمد (ص) بود.

محتویات سوره

در این سوره به موضوعات مختلفی پرداخته شده است از جمله: این سوره به پیامبر (ص) امر می کند به خواندن نماز شب ، تا به وسیله ی آن، آماده مسئولیتی شود که به او محول خواهد شد( وحی قرآن)،بردباری و شکیبایی در برابر حرف ها و آزار اذیت دشمنان، دعوت به قرائت قرآن و معاد. آیات مشهور این سوره می‌توان به آیه چهارم اشاره کرد که به حضرت محمد(ص) سفارش می کند که قرآن را به ترتیل (ادای صحیحِ کلمات و تأمل در معانی آیات) قرائت کند. همچنین هشدار و انذار به کفار و توصیه به بردباری به مومنین و در نهایت تخفیف برای پیامبر(ص) و مومنین ذکر شده است.

فضیلت سوره

از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است، هر کسی در خواندن این سوره مداومت ورزد خداوند سختی های دنیا و آخرت را بر اون آسان نموده و پیامبر (ص) را در خواب خواهد دید. در روایاتی دیگر از امام صادق (ع) آمده است کسی که سوره مزمل را در نماز عشاء یا در آخر شب قرائت کند،شب و روز و خود سوره، به نفع او گواهی می‌دهند و خداوندبه او زندگی پاک عنایت می کند و او را پاکیزه می‌میراند.

آیات مشهور

• «و رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلاً» (آیه ۴)
• «ترتیل» به معنای «تنظیم» و «ترتیب موزون» است و در این آیه به معنی خواندن آیات قرآن با تأنی و ترتیب صحیح ، تأمل و تفکر در مفاهیم آیات است. روایتی دیگر از امام علی(ع) نقل شده‌است: «كلمات قرآن را به طور كامل آشكار كن و آن را مثل شعر نخوان و جداجدا و پراكنده نكن. با تلاوت آن دل‌های خود را به فزع وادارید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد»، از امام صادق(ع) نیز روایت شده‌است «ترتیل آن است كه در تلاوت قرآن هرگاه به آیات بهشت رسیدید از خداوند بهشت بخواهید و هرگاه به آیات جهنم رسیدید، به خداوند پناه ببرید» امام علی(ع) در فرازی از خطبه همام خواندن قرآن در دل شب با ترتیل را از خصوصیات با تقوایان برشمرده و در تشریح حالات پرهیزگاران در شبها می‌فرماید:«أَمَّا اللَّيْلُ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ، تَالِينَ لِأَجْزَاءِ الْقُرْآنِ يُرَتِّلُونَها تَرْتِيلًا. يُحَزِّنُونَ بِهِ أَنْفُسَهُمْ وَ يَسْتَثِيرُونَ بِهِ دَوَاءَ دَائِهِمْ»(پرهيزكاران) در شب همواره بر پا ايستاده‌اند، قرآن راشمرده و با تدبّر تلاوت مى‌كنند، با آن جان خويش را محزون مى‌سازند و داروى درد خود را از آن مى‌گيرند.