ابن‌خالویه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ابوعبداﷲ حسین بن احمد بن خالویه (درگذشته ۳۷۰ ه‍.ق) مشهور به ابن‌خالویه، از نحوشناسان و دستوردانان زبان عربی اهل همدان ایران و شیعه مذهب بود. شرح حال او را در عموم کتب معتبر رجال گزارش شده است. ابن‌خالویه در سال ۳۱۴ قمری پس از رسیدن به سن رشد برای تکمیل تحصیل و آموختن فنون مختلف دانش وارد بغداد شد و با بزرگان اهل علم در هر فن ملاقات نمود و از محضر هر یک بهرهٔ علمی گرفت. از آنجا به شام رفت و سپس به حلب رفت و در آن دیار متوطن شد. در حلب کار وی بالا گرفت و در فضل و دانش شهرهٔ آفاق شد و در همهٔ علوم سرآمد گردید. علمای هر دیار از اطراف و اکناف عالم برای استفاده از محضر او به شهر حلب کوچ می‌کردند. او به سال ۳۷۰ درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • درخشان، مهدی (۱۳۷۴بزرگان و سخن سرایان همدان، جلد اول، بعد از اسلام تا ظهور سلسلهٔ قاجار، تهران: انتشارات اطلاعات