ابوالعلاء معری

ابوالعلاء معری
متولد	۳۶۳ هجری حلب
وفات	۴۴۹ قمری
دیگر نام‌ها	ابوالعلا معری
حرفه	شعر، فلسفه
کارهای برجسته	اللزومیات. وسائل ابوالعلاء. رسالة الغفران ملقی السبیل. الأیک والغصون. تاج الحرة. عبث الولید. رسالة الغفران. دیوان سقط الزند. رسالة الصاهل والشاحج. رسالة الملائکة. رسالة الهناء. رسالة الفصول والغایات. معجزة احمد. ضوء السقط.
دوره	قرن چهارم و پنجم هجری
مذهب	بی‌دین، به نظر می‌رسد خداباور و بی‌دین. گروهی معتقدند خداناباور
همسر(ها)	نداشت
فرزندان	نداشت

احمد بن عبدالله بن سلیمان تنوخی معری مشهور به ابوالعلاء معری، شاعر، لغوی، وی در فنون ادب استاد بوده است. او در سوریه به دنیا آمد، مدتی را در بغداد گذراند و سرانجام در همان سوریه درگذشت.

سرگذشت

ابوالعلا معری که با نام کامل احمد بن عبدالله بن سلیمان تنوخی معری از او یاد شده‌است از شاعران و ادیبان مشهور زمان خود بود. گفته شده که او در سال ۳۶۳ ه.ق در معرة النعمان (سوریه) متولد شده است. وی در چهارسالگی به بیماری آبله دچار شد و بر اثر همان بیماری نابینا گردید. وی در دوران حیات خود، دو مرتبه به بغداد سفر کرد و به مدت دو سال در بغداد زندگی می‌کرد. گفته شده است که او مدتی در درس سید مرتضی حاضر می‌شد و سید نیز او را تکریم می‌کرد. او را در زمینه ادبی و فهم و ذکاوت، فوق‌العاده معرفی کرده‌اند. از برخی از اشعار او، مفاهیم الحادی برداشت شده است و توسط برخی از مخالفانش، به زندقه متهم گردیده است. از بعضی اشعار او چنین بر می‌آید که وی منکر بعضی از اصول اعتقادیه بوده است. در برخی از اشعار او، به اهل‌بیت محمد نیز اشاره شده است. از جمله عقاید او، باور به جنایت بودن قتل حیوانات و ممنوعیت خوردن گوشت بود. وی همچنین تولید نسل را نیز جنایت می‌پنداشت و از همین رو هیچگاه ازدواج نکرد. بر اساس گزارش منابع، وی در معرة النعمان سوریه، در سال ۴۴۹ ه.ق درگذشت.

آثار

از برای او حدود ۱۰۰ جلد کتاب گزارش کرده‌اند که در موضوعات متنوع ادبی نوشته شده بود.

پانویس

منابع

• اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوالعلا معری». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.