مقامات بدیع‌الزمان همدانی
مقامات مهم‌ترین اثر بدیع‌الزمان همدانی که به عربی نوشته شده است که اول بار به همراه شرح آن، در سال ۱۸۸۹ میلادی در بیروت به طبع رسید.
محتوای اثر
تعداد آن‌ها ۵۱ مقامه است. ثعالبی شمار مقامات را ۴۰ نوشته است ولی باید دانست که منشأ این قول از بدیع‌الزمان می‌باشد زیرا وی در رساله‌ای که آن را در انتقاد از قصیدهٔ ابوبکر خوارزمی نوشته، تعداد مقامات را ۴۰ ذکر کرده است ولی همان‌طور که کارل بروکلمان عقیده دارد منظور بدیع‌الزمان در این رساله تعیین عدد واقعی مقامات نمی‌باشد بلکه وی فقط جنبهٔ مفاخره و برتری را در نظر داشته است. از مقامات بدیع‌الزمان نسخ خطی متعدد در کتابخانه‌های مختلف دنیا مانند فرانسه، آلمان، ترکیه باقی مانده است و آن چندین بار در نقاط مختلف جهان به چاپ رسیده است، از جمله در سال ۱۸۸۹ در بیروت با شرح شیخ محمد عبده و یکبار هم در ایران بسال ۱۲۹۵ قمری با چاپ سنگی به چاپ رسیده است.[۱]
طنزنگاری
در مقامات بدیع الزمان روح فکاهی نیز مشاهده می‌شود و همین امر موجب می‌گردد که مقامات در دل مردم مقبول واقع شود و به جملات مسجع و کلمات غریب خواننده را ملول نسازد. مقامات بدیع الزمان از بهترین آثار ادبی عربی بشمار می‌رود.[۲]
پانویس
ارجاعات
- ↑ حریرچی، ماهنامه وحید، ۸۴۷.
- ↑ حریرچی، ماهنامه وحید، ۸۴۹.
منابع
- حریرچی، فیروز (مهر ۱۳۴۵). ماهنامه وحید (۳۴). پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)
.jpg)
