ابوعمرو شیبانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| آثار = ''کتاب الخیل''، ''کتاب اللغات'' | | آثار = ''کتاب الخیل''، ''کتاب اللغات'' | ||
}} | }} | ||
'''ابوعمرو شیبانی''' با نام کامل '''اسحاق بن مرار شیبانی''' از مردم رماده از ناحیه [[کوفه]] بود. او از موالیان بود که در [[بغداد]]، مقام داشت و چون زمانی مجاور شیبان بود، او را شیبانی خوانند. او از مهمترین نویسندگان زمان خود بود که اشعار عرب را جمع‌آوری می‌کرد. | '''ابوعمرو شیبانی''' با نام کامل '''اسحاق بن مرار شیبانی''' که در برخی منابع '''ابوعمره اسحاق بن مرار کرمانی''' گزارش شده، از مردم رماده از ناحیه [[کوفه]] بود. او از موالیان بود که در [[بغداد]]، مقام داشت و چون زمانی مجاور شیبان بود، او را شیبانی خوانند. او از مهمترین نویسندگان زمان خود بود که اشعار عرب را جمع‌آوری می‌کرد. | ||
== سرگذشت == | == سرگذشت == | ||
ابوعمرو شیبانی با نام کامل اسحاق بن مرار شیبانی از مردم رماده از ناحیه [[کوفه]] بود. او از [[موالیان]] بود که در [[بغداد]]، مقام داشت و چون زمانی مجاور شیبان بود، او را شیبانی خوانند. ابو عمرو یکی از دانشمندان در فنون لغت و نحو بود. او را کثیر السماع و ثقه در حدیث گزارش کرده‌اند. گفته شده که جماعت بسیاری از او [[حدیث]] فرا گرفته‌اند، از جمله شاگردان او می‌توان به [[احمد بن حنبل]]، [[قاسم بن سلام|ابوعبیده قاسم بن سلام]] و [[یعقوب بن سکیت]] صاحب ''اصلاح المنطق'' اشاره کرد. یعقوب بن سکیت درباره ابوعمرو گفته است که او صد و هیجده سال عمر کرد و تا روزهای پایانی منجر به مرگش، به دست خویش می‌نوشت. [[ابن‌کامل]] گوید اسحاق بن مرار در سال ۲۱۳ ه.ق در همان روز که [[ابوالعتاهیه]] و [[ابراهیم ندیم موصلی]] در بغداد درگذشتند، در بغداد درگذشت. برخی دیگر گفته‌اند درگذشت او به سال ۲۰۶ ه.ق بود و عمرش صد و ده سال بوده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابوعمرو شیبانی}}</ref> | ابوعمرو شیبانی با نام کامل اسحاق بن مرار شیبانی کرمانی از مردم رماده از ناحیه [[کوفه]] بود. او از [[موالیان]] بود که در [[بغداد]]، مقام داشت و چون زمانی مجاور شیبان بود، او را شیبانی خوانند. ابو عمرو یکی از دانشمندان در فنون لغت و نحو بود. او را کثیر السماع و ثقه در حدیث گزارش کرده‌اند. به گفته برخی منابع، وی متهم به [[شراب‌خواری]] بود.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اسحاق بن مرار}}</ref> گفته شده که جماعت بسیاری از او [[حدیث]] فرا گرفته‌اند، از جمله شاگردان او می‌توان به [[احمد بن حنبل]]، [[قاسم بن سلام|ابوعبیده قاسم بن سلام]] و [[یعقوب بن سکیت]] صاحب ''اصلاح المنطق'' اشاره کرد. یعقوب بن سکیت درباره ابوعمرو گفته است که او صد و هیجده سال عمر کرد و تا روزهای پایانی منجر به مرگش، به دست خویش می‌نوشت. [[ابن‌کامل]] گوید اسحاق بن مرار در سال ۲۱۳ ه.ق در همان روز که [[ابوالعتاهیه]] و [[ابراهیم ندیم موصلی]] در بغداد درگذشتند، در بغداد درگذشت. برخی دیگر گفته‌اند درگذشت او به سال ۲۰۶ ه.ق بود و عمرش صد و ده سال بوده است.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابوعمرو شیبانی}}</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
از جمله فعالیت‌های او، جمع‌آوری اشعار عرب و حفظ آنان بود. او بیشتر به نوادر و حفظ اراجیز عرب تمایل داشت. پسرش گزارش کرده است که او اشعار هر قبیله را در جلدی جدا تدوین می‌کرد و تعداد جلدهای دیوانی اشعارش، بیش از | از جمله فعالیت‌های او، جمع‌آوری اشعار عرب و حفظ آنان بود. او بیشتر به نوادر و حفظ اراجیز عرب تمایل داشت. پسرش گزارش کرده است که او اشعار هر قبیله را در جلدی جدا تدوین می‌کرد و تعداد جلدهای دیوانی اشعارش، بیش از ۸۵ جلد شد که همگی در [[مسجد کوفه]] نگهداری می‌شد. کتاب‌های متعددی را به ابوعمرو شیبانی نسبت داده‌اند. از جمله آثار او می‌توان به آثار زیر اشاره کرد: ''کتاب الخیل''، ''کتاب اللغات'' معروف به ''جیم'' که به ''کتاب الحروف'' نیز شناخته می‌شود؛ ''کتاب النوادر الکبیر''، ''غریب الحدیث''، ''کتاب النحلة''، ''کتاب الابل'' و ''خلق الانسان.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=ابوعمرو شیبانی}}</ref>'' برخی منابع کتاب ''الجیم'' را منسوب به [[شمر بن حمدویه هروی|ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی]] دانسته‌اند.''<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اسحاق بن مرار}}</ref>'' | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
*{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوعمرو شیبانی|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | *{{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابوعمرو شیبانی|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اسحاق بن مرار|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۵
| ابوعمرو شیبانی | |
|---|---|
| متولد | ۷۱۸م/۱۰۰ق کوفه |
| وفات | ۸۲۱م/ ۲۰۶ق کوفه |
| حرفه | زبان‌شناس، شاعر |
| آثار | کتاب الخیل، کتاب اللغات |
ابوعمرو شیبانی با نام کامل اسحاق بن مرار شیبانی که در برخی منابع ابوعمره اسحاق بن مرار کرمانی گزارش شده، از مردم رماده از ناحیه کوفه بود. او از موالیان بود که در بغداد، مقام داشت و چون زمانی مجاور شیبان بود، او را شیبانی خوانند. او از مهمترین نویسندگان زمان خود بود که اشعار عرب را جمع‌آوری می‌کرد.
سرگذشت
ابوعمرو شیبانی با نام کامل اسحاق بن مرار شیبانی کرمانی از مردم رماده از ناحیه کوفه بود. او از موالیان بود که در بغداد، مقام داشت و چون زمانی مجاور شیبان بود، او را شیبانی خوانند. ابو عمرو یکی از دانشمندان در فنون لغت و نحو بود. او را کثیر السماع و ثقه در حدیث گزارش کرده‌اند. به گفته برخی منابع، وی متهم به شراب‌خواری بود.[۱] گفته شده که جماعت بسیاری از او حدیث فرا گرفته‌اند، از جمله شاگردان او می‌توان به احمد بن حنبل، ابوعبیده قاسم بن سلام و یعقوب بن سکیت صاحب اصلاح المنطق اشاره کرد. یعقوب بن سکیت درباره ابوعمرو گفته است که او صد و هیجده سال عمر کرد و تا روزهای پایانی منجر به مرگش، به دست خویش می‌نوشت. ابن‌کامل گوید اسحاق بن مرار در سال ۲۱۳ ه.ق در همان روز که ابوالعتاهیه و ابراهیم ندیم موصلی در بغداد درگذشتند، در بغداد درگذشت. برخی دیگر گفته‌اند درگذشت او به سال ۲۰۶ ه.ق بود و عمرش صد و ده سال بوده است.[۲]
آثار
از جمله فعالیت‌های او، جمع‌آوری اشعار عرب و حفظ آنان بود. او بیشتر به نوادر و حفظ اراجیز عرب تمایل داشت. پسرش گزارش کرده است که او اشعار هر قبیله را در جلدی جدا تدوین می‌کرد و تعداد جلدهای دیوانی اشعارش، بیش از ۸۵ جلد شد که همگی در مسجد کوفه نگهداری می‌شد. کتاب‌های متعددی را به ابوعمرو شیبانی نسبت داده‌اند. از جمله آثار او می‌توان به آثار زیر اشاره کرد: کتاب الخیل، کتاب اللغات معروف به جیم که به کتاب الحروف نیز شناخته می‌شود؛ کتاب النوادر الکبیر، غریب الحدیث، کتاب النحلة، کتاب الابل و خلق الانسان.[۳] برخی منابع کتاب الجیم را منسوب به ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی دانسته‌اند.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوعمرو شیبانی». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسحاق بن مرار». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
.jpg)
- افراد اموی سده ۸ (میلادی)
- اهالی خلافت عباسیان در سده ۹ (میلادی)
- اهالی کوفه
- درگذشتگان ۲۰۶ (قمری)
- درگذشتگان ۸۲۱ (میلادی)
- درگذشتگان ۸۲۸ (میلادی)
- زادگان ۱۰۰ (قمری)
- زادگان ۷۱۸ (میلادی)
- زادگان دهه ۷۳۰ (میلادی)
- زبانشناسان اهل عراق
- شاعران دوره عباسیان
- عراقیهای سده ۸ (میلادی)
- عراقیهای سده ۹ (میلادی)
- عربهای سده ۸ (میلادی)
- عربهای سده ۹ (میلادی)
- فرهنگنویسان عرب
- لغویان
- نویسندگان اهل عراق
- نویسندگان عربی سده ۸ (میلادی)
- نویسندگان عربی سده ۹ (میلادی)
- اهالی خلافت عباسیان در سده ۸ (میلادی)