عثمان بن عفان: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
|دودمان = [[قریش]] ([[بنی امیه]])
|دودمان = [[قریش]] ([[بنی امیه]])
}}
}}
'''عثمان بن عفان'''، سومین خلیفه از [[خلفای راشدین]] بین سال‌های ۲۳ تا ۳۵ هجری (۶۴۴–۶۵۵ میلادی) بود که به خاندان بزرگ مکی [[بنی امیه]]، بخصوص شاخه ابو العاصی تعلق داشت و از تاجران بسیار ثروتمند بود.{{sfn|Bearman|Bianquis|Bosworth|2000|p=۹۴۶}} او از افرادی بود که در سال‌های نخست صدر اسلام به دعوت [[ابوبکر]] [[مسلمان]] شد. [[اسلام]] آوردن او در میان خاندانش که اغلب مخالف اسلام بودند عجیب به نظر می‌رسید. او که از مهاجران به [[حبشه]] بود خیلی زود به مکه بازگشت و به مدینه مهاجرت نموده و در آنجا با دو دختر [[محمد|پیامبر]] (ص) ازدواج کرد که البته هر دو به زودی درگذشتند. در [[جنگ بدر]] به دلیل بیماری همسرش حاضر نشده و در [[جنگ احد|احد]] نیز به اتفاق جمیع مورخان در شمار فراریان بود و بعدها جز در قضیه [[حدیبیه]] یادی ازو نیست.{{پنک|جعفریان|۱۳۸۲|ص=۱۴۷}}
'''عثمان بن عفان'''، سومین خلیفه از [[خلفای راشدین]] بین سال‌های [[۲۳ قمری|۲۳]] تا [[۳۵ قمری|۳۵ هجری]] ([[۶۴۴ میلادی|۶۴۴]]–[[۶۵۵ میلادی]]) بود که به خاندان بزرگ مکی [[بنی امیه]]، به‌خصوص شاخه ابوالعاصی تعلق داشت و از تاجران بسیار ثروتمند بود.{{sfn|Bearman|Bianquis|Bosworth|2000|p=۹۴۶}} او از افرادی بود که در سال‌های نخست صدر اسلام به دعوت [[ابوبکر]] [[مسلمان]] شد. اسلام‌آوردن او در میان خاندانش که اغلب مخالف [[اسلام]] بودند عجیب به نظر می‌رسید. او که از [[مهاجرین|مهاجران]] به [[حبشه]] بود خیلی زود به مکه بازگشت و به [[مدینه]] مهاجرت نموده و در آنجا با دو دختر [[محمد]] ازدواج کرد که البته هر دو به زودی درگذشتند. در [[جنگ بدر]] به دلیل بیماری همسرش حاضر نشده و در [[جنگ احد|احد]] نیز به اتفاق جمیع مورخان در شمار فراریان بود و بعدها جز در ماجرای [[صلح حدیبیه]] یادی از او نیست.{{پنک|جعفریان|۱۳۸۲|ص=۱۴۷}}


عثمان پس از خلافت روی منبر پیامبر رفته و برعکس خلفای گذشته بر جای پیامبر نشست. سپس کمی سکوت کرده و سپس گفت: «ابوبکر و [[عمر]] برای اینجا گفتاری آماده می‌ساختند و شما به پیشوایی دادگر نیازمندترید تا پیشوایی که نیکو سخنرانی کند و اگر زنده ماندید سخنرانی هم می‌رسد، سپس پایین آمد.»{{پنک|یعقوبی|۱۳۸۲|ص=۵۴}}
== در دوره خلافت ==
[[عثمان]] پس از خلافت روی منبر پیامبر اسلام رفته و برعکس خلفای گذشته بر جای پیامبر نشست. او کمی سکوت کرده و سپس گفت: «[[ابوبکر]] و [[عمر]] برای اینجا گفتاری آماده می‌ساختند و شما به پیشوایی دادگر نیازمندترید تا پیشوایی که نیکو سخنرانی کند و اگر زنده ماندید سخنرانی هم می‌رسد، سپس پایین آمد.»{{پنک|یعقوبی|۱۳۸۲|ص=۵۴}}


== ارجاعات ==
== پانویس ==
 
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{منابع}}


== منابع ==
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز منابع}}
* {{یادکرد کتاب | عنوان = تاریخ سیاسی اسلام، تاریخ خلفاء | نام = رسول | نام خانوادگی = جعفریان | جلد = 2 | انتشارات = دلیل ما | تاریخ = 1382 | شابک = 964-7528-43-4}}
* {{یادکرد کتاب | عنوان = تاریخ سیاسی اسلام، تاریخ خلفاء | نام = رسول | نام خانوادگی = جعفریان | جلد = 2 | انتشارات = دلیل ما | تاریخ = 1382 | شابک = 964-7528-43-4}}

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۲

عثمان بن عفان
ذوالنورین
کاشی منقّش به نام عُثمان، موزه هنر اسلامی دوحه
سومین خلیفه خلافت راشدین
خلافت۶ نوامبر ۶۴۴ – ۱۷ ژوئن ۶۵۶
پیشینعمر بن خطاب
جانشینعلی بن ابی‌طالب
متولد۵۷۶ میلادی
مکه، حجاز
درگذشته۱۸ ذی‌الحجه ۳۵ هجری قمری
۶۵۶ میلادی (۸۰ سال)
مدینه، حجاز
آرامگاه
همسر(ان)رقیه دختر محمد
ام کلثوم دختر محمد
و دوازده همسر دیگر
فرزند(ان)اَبان
دودمانقریش (بنی امیه)
پدرعفان بن أبی العاص
مادراروی بنت کریز
دین و مذهباسلام

عثمان بن عفان، سومین خلیفه از خلفای راشدین بین سال‌های ۲۳ تا ۳۵ هجری (۶۴۴۶۵۵ میلادی) بود که به خاندان بزرگ مکی بنی امیه، به‌خصوص شاخه ابوالعاصی تعلق داشت و از تاجران بسیار ثروتمند بود.[۱] او از افرادی بود که در سال‌های نخست صدر اسلام به دعوت ابوبکر مسلمان شد. اسلام‌آوردن او در میان خاندانش که اغلب مخالف اسلام بودند عجیب به نظر می‌رسید. او که از مهاجران به حبشه بود خیلی زود به مکه بازگشت و به مدینه مهاجرت نموده و در آنجا با دو دختر محمد ازدواج کرد که البته هر دو به زودی درگذشتند. در جنگ بدر به دلیل بیماری همسرش حاضر نشده و در احد نیز به اتفاق جمیع مورخان در شمار فراریان بود و بعدها جز در ماجرای صلح حدیبیه یادی از او نیست.[۲]

در دوره خلافت

عثمان پس از خلافت روی منبر پیامبر اسلام رفته و برعکس خلفای گذشته بر جای پیامبر نشست. او کمی سکوت کرده و سپس گفت: «ابوبکر و عمر برای اینجا گفتاری آماده می‌ساختند و شما به پیشوایی دادگر نیازمندترید تا پیشوایی که نیکو سخنرانی کند و اگر زنده ماندید سخنرانی هم می‌رسد، سپس پایین آمد.»[۳]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • جعفریان، رسول (۱۳۸۲). تاریخ سیاسی اسلام، تاریخ خلفاء. ج. ۲. دلیل ما. شابک ۹۶۴-۷۵۲۸-۴۳-۴.
  • یعقوبی، احمد بن اسحاق (۱۳۸۲). تاریخ یعقوبی. ج. ۲. ترجمهٔ محمد ابراهیم آیتی. شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  • Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E., eds. (2000). The Encyclopedia of Islam. Vol. 10. Brill. ISBN 90-04-11211-1.