خلافت بنی‌امیه

بنی امیه یا امویان، سلسله پادشاهانی بودند که از مرکز حکومتشان در سوریه بر تمام مناطق اسلامی عربی از ۴۱ تا ۱۳۲ هجری قمری (۶۶۱–۷۵۰ میلادی) حکومت کردند. تمامی پادشاهان این دوره از نسل امیة بن عبد شمس بودند که از افراد سرشناس قریش مکه بود. دو خط متمایز در قبیله امویان وجود دارد، سه پادشاه اول از نسل ابو سفیان بن حرب بودند که به آنها سفیانی گفته شده و باقی یازده نفر هم از نسل مروان بن الحکم. تاریخ پادشاهی هریک از اینان بدین قرار اند:

1. معاویة بن ابی سفیان (۴۱–۶۰ هـ.ق.) - (۶۶۱–۶۸۰ میلادی)
2. یزید بن معاویه (۶۰–۶۴ هـ.ق.) - (۶۸۰–۶۸۳ میلادی)
3. معاویة بن یزید (۶۴ هـ.ق.) - (۶۸۳ میلادی)
4. مروان بن حکم (۶۴–۶۵ هـ.ق.) - (۶۸۴–۶۸۵ میلادی)
5. عبد الملک بن مروان (۶۵–۸۶ هـ.ق.) - (۶۸۵–۷۰۵ میلادی)
6. الولید بن عبد الملک (۸۶–۹۶ هـ.ق.) - (۷۰۵–۷۱۵ میلادی)
7. سلیمان بن عبد الملک (۹۶–۹۹ هـ.ق.) - (۷۱۵–۷۱۷ میلادی)
8. عمر بن عبد العزیز (۹۹–۱۰۱ هـ.ق.) - (۷۱۷–۷۲۰ میلادی)
9. یزید بن عبد الملک (۱۰۱–۱۰۵ هـ.ق.) - (۷۲۰–۷۲۴ میلادی)
10. هشام بن عبد الملک (۱۰۵–۱۲۵ هـ.ق.) - (۷۲۴–۷۴۳ میلادی)
11. الولید بن یزید (۱۲۵–۱۲۶ هـ.ق.) - (۷۴۳–۷۴۴ میلادی)
12. یزید بن الولید (۱۲۶ هـ.ق.) - (۷۴۴ میلادی)
13. ابراهیم بن الولید (۱۲۶ هـ.ق.) - (۷۴۴ میلادی)
14. مروان بن محمد بن مروان (۱۲۷–۱۳۲ هـ.ق.) - (۷۴۴–۷۵۰ میلادی)

این خاندان برای اولین بار سمت‌های کلیدی را از نیمه دوم خلافت عمر بن خطاب با انتصاب معاویة بن ابی‌سفیان بر حکمرانی دمشق تصاحب کرد. بنی امیه تا فتح مکه جزو پیشروان دشمنی با اسلام بودند که در فتح مکه به ظاهر اسلام آوردند.

منابع

• پ، م (۱۴۰۰). «بازخوانی تاریخ امویان». درسهایی از مکتب اسلام (۷۲۳).

• Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E., eds. (2000). The Encyclopedia of Islam. Vol. 10. Brill. ISBN 90-04-11211-1.