ابن ابی‌الحدید
| دانشمند مسلمان ابن ابی الحدید | |
|---|---|
| عنوان | نورالدین |
| درگذشته | ۱۲۵۸ م/۶۵۶ ه.ق |
| قومیت | پارسیان |
| منطقه | بغداد |
| فقه | شافعی |
| علاقه اصلی | تاریخ، حدیث |
| اثر معروف | شرح نهج‌البلاغه |
ابن ابی الحدید با نام کامل «عزّ الدین ابوحامد عبد الحمید بن هبة الله مدائنی» (۵۸۶–۶۵۶ هـ.ق.)، دانشمند، شاعر، ادیب شافعی و معتزلی، در مدائن بدنیا آمد. از آنجا که به ادبیات علاقه‌مند بود، به تشویق ابن العلقمی، وزیر دانشمند و شیعی آخرین خلیفهٔ عباسی او را برانگیخت تا به شرح نهج البلاغه بپردازد. این اثر او مجموعه بزرگی است از ادب، تاریخ و عقایده که علاوه بر شرح سخنان علی بن ابیطالب، بسیاری از مباحث کلامی، مناظرات و حوادث تاریخی و وقایع قرن اول اسلام را در خود جای داده است.[۱]
ارجاعات
- ↑ کریمی و اشرفی امین ۱۳۹۷، ص. ۷۸.
منابع
- کریمی، محمود؛ اشرفی امینی، یونس (۱۳۹۷). «تحلیل شخصیت تاریخی معاویه از دیدگاه ابن ابی الحدید». پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی (۱).
.jpg)
