روزه
از سلسله مقالات دربارهٔ: |
اسلام |
---|
روزه از جمله واجبات اسلام است که در ادیان قبل از اسلام نیز واجب بوده است. روزه به معنای امتناع از خوردن و آشامیدن و لذات جنسی است که در طول ماه رمضان از طلوع فجر تا مغرب شرعی واجب است.
تاریخچه
روزه در سال دوم هجری قمری وضع شد و بیماران و مسافران از گرفتن آن معاف شدند. روزه بر زندگی روزمره مسلمانان تأثیر گذاشته است.[۱]
در شریعت اسلام
روزه از جمله واجبات اسلام است که در ادیان قبل از اسلام نیز واجب بوده است. روزه به معنای امتناع از خوردن و آشامیدن و لذات جنسی است که در طول ماه رمضان از طلوع فجر تا مغرب شرعی واجب میباشد. هدف از روزه، تمرین برای تقویت روح، استقامت و پایداری و همچنین ایجاد تزکیه و تصفیه جسم و جان عنوان شده است. خوردن دو وعده غذایی در سحرگاه و شامگاه با رعایت آداب مذهبی از جمله این تأثیرات است. علاوه بر روزه ماه رمضان، روزه کفاره و روزههایی که به سبب نذر، قسم و عهد به گردن مکلف میآید، از روزههای واجب است. در کنار روزههای واجب، روزههای مستحب بسیاری در روزهای مختلف از جانب شریعت اسلام تعریف شدهاند.[۲]
بر اساس شریعت اسلام و فقه شیعی، باز کردن روزه مستحبی پس از دعوت به خوردن از جانب یک مسلمان دیگر، خود امری مستحب است.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اجابت دعوت به خوردن روزه». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- سلیم، عبدالامیر (۱۳۸۸). «عبادات و آداب دینی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.