ابودلامه
از اسلامیکال
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
زید بن جون، مشهور به ابودلامه، از شاعران کوفه و مخضرمی بود. وی را سیاه چهره و ظریف خوی توصیف کردهاند. او شاعری شوخطبع و بذلهسرای بود. وی صاحب نوادر، حکایات، ادب، نظم و دارای نثر سلیس و روان به تصویر کشیده شده است. پدرش، برده یکی از مردان بنیاسد بود که وی را آزاد ساخت. او به دربار خلفای عباسی پیوست و از ندمای سفاح و منصور و مهدی عباسی گردید. او به سال ۱۶۱ ه.ق درگذشت. وی به علت آزادی زبان، به زندقه متهم بود. گویند: منصور وی را به اتهام میگساری به زندان انداخت و بعدا با سرودن چند بیت شعر، نظر خلیفه را به خود جلب کرد و آزاد شد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابودلامه». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.