الیاس
الیاس، از پیامبران بنی‌اسرائیل و از نسل هارون، برای هدایت قومی بت‌پرست مبعوث شد و پس از رد دعوتش، به آسمان برده شد. وی در روایات اسلامی به عنوان یکی از پیامبران برجسته و عبادت‌پیشه شناخته می‌شود.
زندگی
الیاس از پیامبران مرسل است که نام او در قرآن دو بار ذکر شده است: یک‌بار در سوره انعام در کنار زکریا و یحیی (سوره انعام آیه ۸۵) و بار دیگر در سوره صافات (آیات ۱۲۳–۱۲۹ سوره صافات). براساس تفاسیر، او از پیامبران بنی‌اسرائیل و از نسل هارون، برادر موسی، بوده است. برخی روایات، او را عموزاده الیسع می‌دانند و عده‌ای احتمال داده‌اند که او همان ادریس، جد نوح، باشد.[۱]
الیاس برای هدایت قومی بت‌پرست که بتی به نام «بعل» را می‌پرستیدند، برگزیده شد. برخی مفسران بر این باورند که این قوم در منطقه بعلبک سکونت داشتند. الیاس آنها را به پرستش خداوند یکتا دعوت کرد، اما قوم او این پیام را نپذیرفتند و وی را تکذیب کردند. قرآن اشاره می‌کند که این قوم به دلیل تکذیب پیامبر به عذاب الهی گرفتار شدند. گفته شده است که پس از تکذیب الیاس، خداوند الیسع را به پیامبری آنها فرستاد.[۲]
براساس برخی روایات، الیاس پس از پایان مأموریتش به آسمان برده شد. برخی نیز بر این باورند که او هنوز زنده است و به مراقبت از دریاها گماشته شده، همان‌گونه که خضر مسئول صحراهاست. در روایتی از جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه، آمده است که الیاس از پیامبران عبادت‌پیشه بود و ذکرهای او در سجده، از زبان سریانی، توسط جعفر صادق نقل شده است. همچنین در حدیثی از پیامبر اسلام آمده است که الیاس و خضر هر سال در موسم حج یکدیگر را ملاقات می‌کنند.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «الیاس». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.