سنی

سُنّی، اَهلِ سُنَت یا تَسَنُن، یکی از دو جریان اصلی و غالب جهان اسلام است. «سنّت» گاهی در لغت به راه و روش نیکو و پسندیده و گاهی به مطلق راه و روش گفته می‌شود، هرچند که پسندیده نباشد. سنّت در میان علماء دو کاربرد دارد:

1. گفتار و کردار پیامبر.
2. «سنّت» در مقابل «بدعت».

تاریخ پیدایش اصطلاح «اهل سنت» چندان روشن نیست. از حدیثی که غزالی در کتاب «فضائح الباطنیة» نقل می‌کند اینگونه بدست می‌آید که نخستین بار پیامبر اسلام این اصطلاح را بکار برده. حدیثی که در آن پیامبر خبر از ۷۳ گروه شدن امت خود داده و تنها «اهل السنة و الجماعة» را فرقه ناجیه برشمرده. غزالی مأخذ این حدیث را ذکر نکرده و این شکل از حدیث در مصادر معتبر حدیثی موجود نیست.

منابع

• سبحانی، جعفر (۱۳۸۷). «اهل سّنت». دانشنامه کلام اسلامی (۱).