خالد بن زید مشهور به ابوایوب انصاری از مشهورترین صحابه محمد بود. ابوایوب در آغاز ورود محمد به مدینه، وی را به خانه خود وارد کرد و محمد تا پیش از تأسیس مسجدالنبی، در خانه او سکونت داشت. مسلمانان معتقدند که مادر ابوایوب به معجزه محمد، بینا شده است. او در تمام غزوات محمد شرکت داشته و از جنگجویان سپاه اسلام بوده است. ابوایوب از معترضان به ابوبکر در ماجرای سقیفه بود. ابوایوب در عهد خلفای راشدین در فتوحات مسلمانان شرکت داشت و پس از قتل عثمان از نخستین کسانی بود که با علی بن ابی‌طالب بیعت کرد. ابوایوب در هر سه جنگ علی (نهروان، جمل و صفین) حضور داشت. ابوایوب در خلافت علی مدتی حکومت مدینه را عهده‌دار بود. او به هنگام لشکرکشی بسربن ارطاة از امرای سپاه معاویه با سه‌هزار نیروی جنگی به مدینه، از مدینه به عراق گریخت به نزد علی وارد شد. پس از کشته‌شدن علی بن ابی‌طالب، بار دیگر جهت مرابطه و حفظ سرحدات کشور اسلامی به سپاهیان اسلام پیوست و در خلافت معاویه به همراه یزید در رأس سپاهی به جنگ با روم عازم شد و در محاصره قسطنطنیه شرکت داشت. در سال ۵۲ ه.ق که قسطنطنیه در محاصره مسلمانان بود، ابوایوب بر اثر بیماری درگذشت و او را به وصیت خودش به پای دیوار شهر به خاک سپردند. منابع شیعی او را طرفداران سرسخت علی بن ابی‌طالب گزارش کرده‌اند.[۱]
