بدون تصویر

غافر الذنب

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
غافر الذنب
رسم‌الخط عربیغَافِرِ الذَّنْبِ
معنای فارسیآمرزنده گناه
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان
کاربردیکی از نام‌های خدا

غافر الذنب واژه‌ای عربی به معنای «آمرزنده گناه» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه به صورت مفرد و به شکل «غافر» توسط کسانی چون بیهقی، ابن‌حجر عسقلانی و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. سلیمان بن مهران، ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حزم، ابن‌عثیمین از دیگر راویانی هستند که این عنوان را حتی به صورت مفرد به عنوان اسماء حسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.