بدون تصویر

والی (اسماء الحسنی)

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
والی
رسم‌الخط عربیٱلْوَالِی / ٱلْوَالِی
معنای فارسییاری‌کننده
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان
کاربردیکی از نام‌های خدا

والی واژه‌ای عربی به معنای «یاری‌کننده» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی و بیهقی به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. سلیمان بن مهران، ابوهریره، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی، ابن‌حزم، ابن‌عثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.