اجماع
اجماع به معنای اصطلاحی اجتماع امت اسلام بر یک موضوع است که در کنار عقل، قرآن و حدیث، یکی از منابع چهارگانه اسلام به حساب میآید.
در لغت و اصطلاح
اجماع عزم و تصمیم به کاری، بدین جهت که گوئی خود را برای انجام آن کار جمع کرده است. اجماع در اصطلاح اصولی، یکی از ادله اربعه برای استنباط حکم شرعی است که در کنار کتاب، سنت و عقل قرار میگیرد.[۱]
حجیت اجماع
حجیت اجماع، یکی از مسائل اختلافی در علم اصول فقه است و بیشتر مسلمان در میان شیعه و سنی، به حجیت اجماع باور دارند. بر اساس باور مسلمانان معتقد به حجیت اجماع، اگر حکمی فقهی را نتوان از قرآن و احادیث استخراج کرد، میتوان با استناد به اجماع حجیت بخشید. بر اساس عقیده شیعیان، اجماع تنها به خاطر کاشف بودن از رای امام معصوم، اعتبار دارد.[۲]
در منابع اسلامی
از واژه اجماع در برخی از آیات قرآن استفاده شده بود. آیه ۱۵ و آیه ۱۰۲ سوره یوسف از اجماع برادران یوسف اشاره کرده است. به عقیده اهل سنت، خلافت ابوبکر بعد از محمد، بر اساس تدبیر عمر بن خطاب و بر اساس اجماع امت شکل گرفته است.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اجماع». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.