فاطمه بنت اسد، همسر ابوطالب و مادر علی بن ابی‌طالب بود. او دارای چهار فرزند پسر (از بزرگ به کوچک) به نام‌های طالب، عقیل، جعفر و علی بود.[۱] برخی تعداد فرزندان آن‌ها را بیشتر می‌دانند. محمد در ارتباط با فاطمه بنت اسد، او را مادر خود می‌دانست و در اینباره گفته بود:[۲]
«او به راستی مادرم بود؛ زیرا کودکان خود را گرسنه نگه می‌داشت و مرا سیر می‌کرد و آنان را گرد آلود و ژولیده می‌گذاشت و مرا شسته و آراسته می‌داشت و معطر می‌ساخت و او مادرم بود.»
«هنگامی که به وی پناه بردم، یتیمی را احساس نکردم.»
از جمله اتفاقات مهمی که برای فاطمه بنت اسد به نقل از برخی منابع رخ داد شکافته شدن خانه کعبه و به دنیا آوردن علی در آنجاست.[۳]
