بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

مکی و مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲۲: خط ۲۲:
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{خرد}}
{{خرد}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۹

مکی و مدنی اصطلاحاتی هستند که محققین قرآن برای تمایز و شناخت سور قرآن بکار برده‌اند. براساس نظر محمدباقر صدر، شارع تعریف خاصی برای آن‌ها ارائه ننموده است.[۱]

سه نوع تعریف برای مکی و مدنی وجود دارند:[۲]

  1. بخشی از قرآن که قبل از هجرت نازل شده مکی و آنچه بعد از هجرت پیامبر اسلام به مدینه نازل گردیده مدنی نامیده می‌شود.
  2. بخشی از قرآن که در مکه نازل شده مکی و بخشی که در مدینه نازل شده مدنی است.
  3. بخشی از قرآن که خطاب به اهل مکه بوده مکی و بخشی که خطاب به اهل مدینه بوده مدنی نامیده می‌شود.

ملاک‌های تشخیص

به‌طور کلی سه معیار برای تمایز مکی از مدنی وجود دارد:[۳]

  1. نص و خبر یا روش نقلی: یعنی براساس اخبار و روایات
  2. علائم صوری و ظاهری: براساس ظاهر متن، مثلاً کوتاهی آیات نشانگر مکی و بلندی آن نشانی از مدنی بودن آن سوره است. یا مثلاً عباراتی چون «یا أیها الناس» و «کلّاً» نشانی از مکی بودن و «یا أیها الذین آمنوا» نشان از مدنی بودن سوره است. هرچند که صرف اینگونه علامت به‌طور قطع نمی‌توان نتیجه از مکی یا مدنی بودن آیات گرفت.
  3. علائم محتوایی: به عنوان مثال محتواهایی چون اصول معارف، اصول ایمان و دعوت به اسلام و قصص امم سالف از ویژگی‌های غالب سور مکی و مواردی چون احکام، پایبندی به اخلاق حسنه، برخورد تند با عقاید باطل مشرکان و … از محتواهای شاخص سور مدنی است.

پانویس

ارجاعات

  1. ناصحیان ۱۳۸۶، صص. ۱۴۰.
  2. ناصحیان ۱۳۸۶، صص. ۱۳۹–۱۴۰.
  3. ناصحیان ۱۳۸۶، صص. ۱۴۱.

منابع

  • ناصحیان، علی‌اصغر (۱۳۸۶). «شناخت مکی و مدنی در پرتو احادیث». سفیر (۱).