تفسیر نورالثقلین کتابی در تفسیرقرآن و مشهورترین اثر حویزی مفسر و محدثشیعی قرن یازدهم هجری است که به زبان عربی تألیف شده است. «نورالثقلین» از کتاب‌های تفسیر روایی قرآن به‌شمار می‌آید که مؤلف در ذیل سوره‌های قرآن روایاتاهل بیت را گردآوری کرده است. در تلفظ نام کتاب گروهی آن را «نورالثقَلَین» گفته‌اند که در این صورت به معنای نور جن و انس خواهد بود؛ اما به گزارش دانشنامه جهان اسلام، تلفظ صحیح آن، «نور الثقْلین» است که منظور قرآن و عترت است. از ویژگی‌های کتاب اینست که نویسنده در این تفسیر به شرح تمام آیات قرآن نپرداخته و دربارهٔ محتوای روایات نیز نظرات شخصی خود را بیان نکرده است. بنابه آنچه که مؤلف در مقدمه کتاب ذکر کرده، هدفش از نوشتن کتاب، گردآوری مجموعه‌ای منظم و مدون از روایات اهل بیت در موضوع تفسیر قرآن بوده است.[۱]