قدیر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=قدیر |رسمالخط عربی=الْقَدِیرُ |معنای فارسی=توانا |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نامهای خدا }} '''قدیر''' واژهای عربی به معنای «توانا» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نامه...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
|کاربرد=یکی از نامهای [[خدا]] | |کاربرد=یکی از نامهای [[خدا]] | ||
}} | }} | ||
'''قدیر''' واژهای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «توانا» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نامهای خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابنحجر عسقلانی]]، [[ابنحزم]]، [[ابنعثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | '''قدیر''' واژهای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «توانا» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نامهای خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابنحجر عسقلانی]]، [[ابنحزم]]، [[ابنعثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. [[ابوهریره]]، [[ولید بن مسلم]] و [[محمد بن عبدالملک صنعانی]] از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکردهاند.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۴
قدیر | |
---|---|
رسمالخط عربی | الْقَدِیرُ |
معنای فارسی | توانا |
اطلاعات جزئی | |
پراهمیت نزد | مسلمانان |
کاربرد | یکی از نامهای خدا |
قدیر واژهای عربی به معنای «توانا» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نامهای خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، بیهقی، عبدالعزیز بن حصین، ابنحجر عسقلانی، ابنحزم، ابنعثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. ابوهریره، ولید بن مسلم و محمد بن عبدالملک صنعانی از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکردهاند.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.