مولی (اسماء الحسنی): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=مولی |رسم‌الخط عربی=الْمَوْلَیٰ |معنای فارسی=سرپرست |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''مولی''' واژه‌ای عربی به معنای «سرپرست» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|کاربرد=یکی از نام‌های [[خدا]] | |کاربرد=یکی از نام‌های [[خدا]] | ||
}} | }} | ||
'''مولی''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «سرپرست» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابن‌حجر عسقلانی]]، [[ابن‌عثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | '''مولی''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «سرپرست» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابن‌حجر عسقلانی]]، [[ابن‌عثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. [[ابوهریره]]، [[ولید بن مسلم]]، [[محمد بن عبدالملک صنعانی]] و [[ابن‌حزم]] از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۸
| مولی | |
|---|---|
| رسم‌الخط عربی | الْمَوْلَیٰ |
| معنای فارسی | سرپرست |
| اطلاعات جزئی | |
| پراهمیت نزد | مسلمانان |
| کاربرد | یکی از نام‌های خدا |
مولی واژه‌ای عربی به معنای «سرپرست» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، بیهقی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی، ابن‌عثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی و ابن‌حزم از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.