قیام (اسماء الحسنی): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=قیام |رسم‌الخط عربی=ٱلْأَخِرُ / ٱلْآخِرُ |معنای فارسی=برپاکننده |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''قیام''' واژه‌ای عربی به معنای «برپاکننده» است. این کلمه در فرهنگ اسلا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی | {{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی | ||
|نام=قیام | |نام=قیام | ||
|رسم‌الخط عربی= | |رسم‌الخط عربی=ٱلْقِیَامُ | ||
|معنای فارسی=برپاکننده | |معنای فارسی=برپاکننده | ||
|پراهمیت نزد=[[مسلمان|مسلمانان]] | |پراهمیت نزد=[[مسلمان|مسلمانان]] | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
'''قیام''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «برپاکننده» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط هیچ یک از راویان مشهور به عنوان اسماء الحسنی تلقی نشده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | '''قیام''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «برپاکننده» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط هیچ یک از راویان مشهور به عنوان اسماء الحسنی تلقی نشده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲
| قیام | |
|---|---|
| رسم‌الخط عربی | ٱلْقِیَامُ |
| معنای فارسی | برپاکننده |
| اطلاعات جزئی | |
| پراهمیت نزد | مسلمانان |
| کاربرد | یکی از نام‌های خدا |
قیام واژه‌ای عربی به معنای «برپاکننده» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط هیچ یک از راویان مشهور به عنوان اسماء الحسنی تلقی نشده است.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.