ابن‌عربی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله)
 
(ابرابزار)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۴: خط ۳۴:
|Soure_id =
|Soure_id =
}}
}}
'''ابن عربی'''، با نام اصلی «ابوبکر محمد بن علی بن محمد» معروف به «ابن سراقه» که پس از ورود به ممالک داخلی اسلامی به «ابن عربی» معروف شد، در سال ۵۶۰ هـ.ق. متولد شد و پس از مطالعه و بررسی اوضاع اجتماعی و فعالیت در مراکش و تونس و مصر و عربستان و سوریه در «قونیه» آناتولی ساکن شد و در ۶۲۸ هـ.ق. در یکی از مسافرت‌هایش به دمشق سوریه وفات نمود. آثار قلمی زیادی از او وجود دارد که مهم ترینشان [[فتوحات مکی]] و [[فصوص الحکم]] است. او خود را نه معتزلی، نه اشعری، نه شیعه و نه سلفی می‌دانست و همه را به‌طور شدید و صریح رد می‌کرد. تصوف او از والی تنگه داردانل تا مرز شرقی تاجیکستان امروزی مستولی گشت، در جنوب ایران نفوذ نکرد و در عربستان و ممالک آفریقائی شهرت یافت. از ابزارهای مهم او خواب دیدن و ادعای کشف و شهود بود.{{پنک|رضوی|۱۳۸۹|ص=۱۱۵}}
'''ابن‌عربی'''، با نام اصلی '''ابوبکر محمد بن علی بن محمد''' معروف به «'''ابن‌سراقه'''» که پس از ورود به [[جهان اسلام|ممالک داخلی اسلامی]] به «ابن‌عربی» معروف شد، در سال ۵۶۰ هـ.ق. متولد شد و پس از مطالعه و بررسی اوضاع اجتماعی و فعالیت در [[مراکش]] و [[تونس]] و [[مصر]] و [[عربستان]] و [[سوریه]] در قونیه [[آناتولی]] ساکن شد و در ۶۲۸ هـ.ق. در یکی از مسافرت‌هایش به [[دمشق]] در [[سوریه]] درگذشت. آثار قلمی زیادی از او وجود دارد که مهم‌ترین آنها ''[[فتوحات مکی]]'' و ''[[فصوص الحکم]]'' است. او خود را نه [[معتزله|معتزلی]]، نه [[اشاعره|اشعری]]، نه [[شیعه]] و نه [[سلفی]] می‌دانست و همه را به‌طور شدید و صریح رد می‌کرد. تصوف او از والی تنگه داردانل تا مرز شرقی [[تاجیکستان]] امروزی مستولی گشت، در جنوب [[ایران]] نفوذ نکرد و در [[عربستان]] و ممالک آفریقائی شهرت یافت. از ابزارهای مهم او خواب دیدن و ادعای [[کشف و شهود]] بود.{{پنک|رضوی|۱۳۸۹|ص=۱۱۵}}


== اعتقادات ==
== اعتقادات ==
او یک امانیست، لیبرالیست، پلورئالیست به تمام معنی است و به شدت این اصول را در ممالک اسلامی ترویج کرده است. او می‌گوید که: «مردم دربارهٔ خداوند عقاید گوناگونی دارند و من به درستی همه آن عقاید را باور دارم.» در مکتب او جایی برای ولایت فقیه نیست. خداشناسی و هستی شناسی او شباهت دقیق با مُثُل افلاطونی دارد. او به «وجود اشیاء» پیش از وجودشان معتقد است و آن را «عالم اعیان ثابته» می‌نامد.{{پنک|رضوی|۱۳۸۹|ص=۱۱۶}}
به عقیده رضوی، او یک [[امانیست]]، [[لیبرالیست]]، [[پلورئالیست]] به تمام معنی است و به شدت این اصول را در [[جهان اسلام|ممالک اسلامی]] ترویج کرده است. او می‌گوید که: «مردم دربارهٔ [[خداوند]] عقاید گوناگونی دارند و من به درستی همه آن عقاید را باور دارم.» در مکتب او جایی برای [[ولایت فقیه]] نیست. [[خداشناسی]] و [[هستی‌شناسی]] او شباهت دقیق با مُثُل افلاطونی دارد. او به «وجود اشیاء» پیش از وجودشان معتقد است و آن را «عالم اعیان ثابته» می‌نامد.{{پنک|رضوی|۱۳۸۹|ص=۱۱۶}}


== ارجاعات ==
== پانویس ==
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{منابع}}


== منابع ==
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز منابع}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = نشریه سمات | عنوان = ابن عربی در یک نگاه | تاریخ = 1389 | شماره = 4 | نام = مرتضی | نام خانوادگی = رضوی}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = نشریه سمات | عنوان = ابن عربی در یک نگاه | تاریخ = 1389 | شماره = 4 | نام = مرتضی | نام خانوادگی = رضوی}}
خط ۵۲: خط ۵۳:
{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}}
{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}}
{{ادبیات عربی}}
{{ادبیات عربی}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


{{ترتیب‌پیش‌فرض:عربی، ابن}}
{{ترتیب‌پیش‌فرض:عربی، ابن}}
خط ۷۳: خط ۷۵:
[[رده:عارفان مسلمان]]
[[رده:عارفان مسلمان]]
[[رده:عرب‌های سده ۱۲ (میلادی)]]
[[رده:عرب‌های سده ۱۲ (میلادی)]]
[[رده:عرب‌های سده ۱۳ (میلادی]]
[[رده:عرب‌های سده ۱۳ (میلادی)]]
[[رده:فقیهان ظاهری]]
[[رده:فقیهان ظاهری]]
[[رده:فیلسوفان اسلامی]]
[[رده:فیلسوفان اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۳

ابن عربی
متولد۲۷ رمضان ۵۶۰[۱]
۷ اوت ۱۱۶۵
مورسیا، اسپانیا
وفات۲۲ ربیع‌الثانی ۶۳۸[۲]
۱۰ نوامبر ۱۲۴۰
دمشق
آرامگاهجبل قاسیون، دمشق
محل زندگیسبیا، مکه، دمشق
ملیتعرب اندلس
آثارفصوص‌الحکم، فتوحات المکیه
عنوانالشیخ‌الاکبر، محیی‌الدّین
دورهمُرابطان
دیناسلام
مکتبفلسفه و عرفان

ابن‌عربی، با نام اصلی ابوبکر محمد بن علی بن محمد معروف به «ابن‌سراقه» که پس از ورود به ممالک داخلی اسلامی به «ابن‌عربی» معروف شد، در سال ۵۶۰ هـ.ق. متولد شد و پس از مطالعه و بررسی اوضاع اجتماعی و فعالیت در مراکش و تونس و مصر و عربستان و سوریه در قونیه آناتولی ساکن شد و در ۶۲۸ هـ.ق. در یکی از مسافرت‌هایش به دمشق در سوریه درگذشت. آثار قلمی زیادی از او وجود دارد که مهم‌ترین آنها فتوحات مکی و فصوص الحکم است. او خود را نه معتزلی، نه اشعری، نه شیعه و نه سلفی می‌دانست و همه را به‌طور شدید و صریح رد می‌کرد. تصوف او از والی تنگه داردانل تا مرز شرقی تاجیکستان امروزی مستولی گشت، در جنوب ایران نفوذ نکرد و در عربستان و ممالک آفریقائی شهرت یافت. از ابزارهای مهم او خواب دیدن و ادعای کشف و شهود بود.[۳]

اعتقادات

به عقیده رضوی، او یک امانیست، لیبرالیست، پلورئالیست به تمام معنی است و به شدت این اصول را در ممالک اسلامی ترویج کرده است. او می‌گوید که: «مردم دربارهٔ خداوند عقاید گوناگونی دارند و من به درستی همه آن عقاید را باور دارم.» در مکتب او جایی برای ولایت فقیه نیست. خداشناسی و هستی‌شناسی او شباهت دقیق با مُثُل افلاطونی دارد. او به «وجود اشیاء» پیش از وجودشان معتقد است و آن را «عالم اعیان ثابته» می‌نامد.[۴]

پانویس

ارجاعات

  1. ابن عربی، سلیمان اولوداغ، ترجمهٔ داوود وفایی، ص ۶
  2. ابن عربی، سلیمان اولوداغ، ترجمهٔ داوود وفایی، ص ۴۳
  3. رضوی ۱۳۸۹، ص. ۱۱۵.
  4. رضوی ۱۳۸۹، ص. ۱۱۶.

منابع

  • رضوی، مرتضی (۱۳۸۹). «ابن عربی در یک نگاه». نشریه سمات (۴).