تفسیر قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (پیونددهی+جزئی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قرآن۲}} | {{قرآن۲}} | ||
در | '''تفسیر قرآن'''، روشی در تبیین و توضیح آیات قرآن است که در میان مسلمانان مرسوم است. تفسیر قران به دو شکل ماثور و تفسیر به رای یا تفسیر اجتهادی وجود دارد. در میان منابع شیعه و سنی، تفاسیر بسیاری در طول قرون مختلف نوشته شده است که هر یک، ویژگی‌های خاص خود را داراست. | ||
الگویی سنتی برای تفسیر قرآن وجود دارد که مطابق آن تفاسیر به دو دستهٔ اصلی «تفسیر به مأثور» و «تفسیر به رأی» (یا «تفسیر اجتهادی») تقسیم‌بندی می‌گرد. اغلب تفاسیر در دسته دوم قرار می‌گیرند. تفاسیر دسته دوم نیز به دو گروه «جایز/ممدوح» و «باطل/مذموم» تقسیم‌بندی می‌گردند.{{پنک|عباسی|۱۳۹۶|ص=۴۶}} | == دسته‌بندی تفاسیر قرآن == | ||
در یک دسته‌بندی ساده و کلی، مطالعات [[قرآن|قرآنی]] را می‌توان به دو بخش «مطالعهٔ سنتی» و «مطالعهٔ مدرن» دسته‌بندی کرد. مطالعه سنتی حدود هزار سال در [[جهان اسلام]] حاکم بوده که در کتابی چون «[[الاتقان فی علوم القرآن]]» از [[جلال الدین سیوطی|جلال‌الدین سیوطی]] به صورت چکیده و دائرةالمعارفی اینگونه تألیفات و نظریات عالمان گزارش شده است. در حالی که توجه به مطالعات روش مند فقط در حدود ۱۰۰ سال قدمت دارد. الگویی سنتی برای تفسیر قرآن وجود دارد که مطابق آن تفاسیر به دو دستهٔ اصلی «تفسیر به مأثور» و «تفسیر به رأی» (یا «تفسیر اجتهادی») تقسیم‌بندی می‌گرد. اغلب تفاسیر در دسته دوم قرار می‌گیرند. تفاسیر دسته دوم نیز به دو گروه «جایز/ممدوح» و «باطل/مذموم» تقسیم‌بندی می‌گردند.{{پنک|عباسی|۱۳۹۶|ص=۴۶}} | |||
== ارجاعات == | با اینکه بحث طبقه‌بندی تفاسیر و اصطلاحات امروزین مرتبط با آن بیش از سده اخیر سابقه ندارد، اما برخی از قدما نیز در این رابطه مباحث پراکنده‌ای را مطرح کرده‌اند که ظاهراً نخستین فرد ازین افراد [[شیخ طوسی]] است که در مقدمه تفسیرش اقسام تفسیر را برشمرده است. پس از او [[راغب اصفهانی]] و [[طبرسی]] به این بحث پرداخته‌اند. بجز معدود تفاسیر روایی محض، دیگر تفاسیر [[شیعه]] و [[سنی]] که صبغه [[اجتهاد|اجتهادی]] یافتند، براساس استعدادها و توانایی‌های علمی مفسران و علایق و دغدغه‌های فکریشان در دستجات گوناگونی طبقه‌بندی می‌گردند:{{پنک|اسعدی|شاکر|اسعدی|۱۳۹۴|ص=۱۶۴}} | ||
{{آغاز چندستونه}} | |||
# ادبی | |||
# بلاغی | |||
# اعتقادی | |||
# کلامی | |||
# فلسفی | |||
# عرفانی | |||
# تاریخی | |||
# علمی | |||
# فقهی | |||
{{پایان چندستونه}} | |||
== پانویس == | |||
=== ارجاعات === | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
== منابع == | === منابع === | ||
{{آغاز منابع}} | {{آغاز منابع}} | ||
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = اطلاعات حکمت و معرفت | عنوان = روش‌شناسی پژوهشهای قرآنی در دوره جدید | نام = مهرداد | نام خانوادگی = عباسی | تاریخ = 1396 | شماره = 1}} | * {{یادکرد ژورنال | ژورنال = اطلاعات حکمت و معرفت | عنوان = روش‌شناسی پژوهشهای قرآنی در دوره جدید | نام = مهرداد | نام خانوادگی = عباسی | تاریخ = 1396 | شماره = 1}} | ||
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = پژوهشهای قرآنی | عنوان = تحلیل انتقادی طبقه‌بندی تفاسیر و ارائهٔ مدل مطلوب | نام1 = علی | نام خانوادگی1 = اسعدی | نام2 = محمدکاظم | نام خانوادگی2 = شاکر | نام3 = محمد | نام خانوادگی3 = اسعدی | تاریخ = 1394 | شماره = 76}} | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
{{قرآن/تفسیرها|state=تفسیر قرآن}} | {{قرآن/تفسیرها|state=تفسیر قرآن}} | ||
{{تفسیر قرآن}} | {{تفسیر قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:تفسیر قرآن| ]] | [[رده:تفسیر قرآن| ]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۱
| قرآن |
|---|
 |
تفسیر قرآن، روشی در تبیین و توضیح آیات قرآن است که در میان مسلمانان مرسوم است. تفسیر قران به دو شکل ماثور و تفسیر به رای یا تفسیر اجتهادی وجود دارد. در میان منابع شیعه و سنی، تفاسیر بسیاری در طول قرون مختلف نوشته شده است که هر یک، ویژگی‌های خاص خود را داراست.
دسته‌بندی تفاسیر قرآن
در یک دسته‌بندی ساده و کلی، مطالعات قرآنی را می‌توان به دو بخش «مطالعهٔ سنتی» و «مطالعهٔ مدرن» دسته‌بندی کرد. مطالعه سنتی حدود هزار سال در جهان اسلام حاکم بوده که در کتابی چون «الاتقان فی علوم القرآن» از جلال‌الدین سیوطی به صورت چکیده و دائرةالمعارفی اینگونه تألیفات و نظریات عالمان گزارش شده است. در حالی که توجه به مطالعات روش مند فقط در حدود ۱۰۰ سال قدمت دارد. الگویی سنتی برای تفسیر قرآن وجود دارد که مطابق آن تفاسیر به دو دستهٔ اصلی «تفسیر به مأثور» و «تفسیر به رأی» (یا «تفسیر اجتهادی») تقسیم‌بندی می‌گرد. اغلب تفاسیر در دسته دوم قرار می‌گیرند. تفاسیر دسته دوم نیز به دو گروه «جایز/ممدوح» و «باطل/مذموم» تقسیم‌بندی می‌گردند.[۱]
با اینکه بحث طبقه‌بندی تفاسیر و اصطلاحات امروزین مرتبط با آن بیش از سده اخیر سابقه ندارد، اما برخی از قدما نیز در این رابطه مباحث پراکنده‌ای را مطرح کرده‌اند که ظاهراً نخستین فرد ازین افراد شیخ طوسی است که در مقدمه تفسیرش اقسام تفسیر را برشمرده است. پس از او راغب اصفهانی و طبرسی به این بحث پرداخته‌اند. بجز معدود تفاسیر روایی محض، دیگر تفاسیر شیعه و سنی که صبغه اجتهادی یافتند، براساس استعدادها و توانایی‌های علمی مفسران و علایق و دغدغه‌های فکریشان در دستجات گوناگونی طبقه‌بندی می‌گردند:[۲]
- ادبی
- بلاغی
- اعتقادی
- کلامی
- فلسفی
- عرفانی
- تاریخی
- علمی
- فقهی
پانویس
ارجاعات
- ↑ عباسی ۱۳۹۶، ص. ۴۶.
- ↑ اسعدی، شاکر و اسعدی ۱۳۹۴، ص. ۱۶۴.
منابع
- عباسی، مهرداد (۱۳۹۶). «روش‌شناسی پژوهشهای قرآنی در دوره جدید». اطلاعات حکمت و معرفت (۱).
- اسعدی، علی؛ شاکر، محمدکاظم؛ اسعدی، محمد (۱۳۹۴). «تحلیل انتقادی طبقه‌بندی تفاسیر و ارائهٔ مدل مطلوب». پژوهشهای قرآنی (۷۶).