سوره نازعات: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = An-Naziat.svg|نام = نازعات |جزء = ۳۰|آیه = ۴۶|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۸۱|کلمه = ۱۷۹|حرف = ۷۵۳}} '''سوره نازعات''' هفتاد و نهمين سوره قرآن که دارای ۴۶ آیه، ۱۳۳، ۱۳۹ يا ۱۷۹ کلمه و ۷۵۳ حرف است. این سوره مکی از نظر تر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = An-Naziat.svg|نام = | {{جعبه اطلاعات سوره|تصویر = An-Naziat.svg|نام = نازعات |جزء = ۳۰|آیه = ۴۶|محل نزول = مکه|شماره نزول = ۸۱|کلمه = ۱۷۹|حرف = ۷۵۳}} | ||
'''سوره نازعات''' هفتاد و | '''سوره نازعات''' هفتاد و نهمین [[سوره]] [[قرآن]] که دارای ۴۶ [[آیه]]، ۱۳۳، ۱۳۹ یا ۱۷۹ کلمه و ۷۵۳ حرف است. این سوره [[مکی و مدنی|مکی]] از نظر ترتیب نزول [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره‌ها]]، هشتاد و یکمین سوره قرآن محسوب می‌شود که نزول آن پیش از [[سوره انفطار]] و پس از [[سوره نبأ]] بوده است. از سوره‌های مفصّل قرآن به‌شمار می‌آید و سیزدهمین سوره‌ای است که مشتمل بر آیات سوگنددار است. نام مشهور سوره، از اولین کلمه آن در آیه اول گرفته شده است. نام‌های دیگر آن، «سوره ساهره» و «سوره طامّه» است. | ||
== نام‌ها == | == نام‌ها == | ||
مشهورترین نام سوره «النازعات» است که از اولین کلمه در آیه اول آن گرفته شده است. «نازعات» جمع «نازعه» و از | مشهورترین نام سوره «النازعات» است که از اولین کلمه در آیه اول آن گرفته شده است. «نازعات» جمع «نازعه» و از ریشه «نزع» به معنای کشیدن، کندن و بیرون آوردن است. بنابه گفته [[فرهنگنامه علوم قرآن]] در اینجا نازعات به فرشتگانی که روح کافران را به شدت می‌گیرند یا به ستاره‌هایی که از افقی ناپیدا و در افق دیگر پیدا می‌شوند؛ اطلاق شده است. «سوره ساهره» و «سوره طامّه» دیگر نام‌هایی هستند که برای این سوره در منابع گزارش شده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۶|ج=۱}}</ref> | ||
== محتوا و ساختار == | == محتوا و ساختار == | ||
سوره نازعات دارای ۴۶ [[آیه]]، ۱۳۳، ۱۳۹ | سوره نازعات دارای ۴۶ [[آیه]]، ۱۳۳، ۱۳۹ یا ۱۷۹ کلمه و ۷۵۳ حرف است و از سوره‌های مفصّل قرآن به‌شمار می‌آید. سیزدهمین سوره‌ای است که مشتمل بر آیات سوگنددار است. در ابتدای سوره به پنج پدیده مهم (فرشتگان گیرنده جان کافران، ملائکه گرفتن جان مؤمنان، فرشتگانی که سریع حرکت می‌کنند و از یکدیگر سبقت می‌گیرند و فرشتگان تدبیرکننده امور) قسم یاد شده است.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۹۰|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۰۶|ج=۱}}</ref> این سوره که در مصحف کنونی پس از سوره نبأ قرار دارد؛ به لحاظ موضوعی مانند آن سوره به مسائل [[معاد]] و رستاخیز می‌پردازد. آیات سوره از نظر محتوا به شش بخش تقسیم شده است: ۱. سوگندهای ابتدای سوره که در ارتباط با مسئله معاد و بیان‌گر تحقق آن هستند. ۲. توصیف صحنه‌هایی از روز قیامت. ۳. بیان داستان موسی و فرعون و سرانجام شوم گردنکشی و ادعای ربوبیت فرعون. ۴. اشاره به نمونه‌هایی از قدرت خداوند در آسمانها و زمین که به عنوان دلیلی برای اثبات امکان معاد به کافران و مشرکان بیان شده است. ۵. تشریح احوال و سرنوشت بدکاران و نیکوکاران در قیامت و جهان آخرت. ۶. در آیات پایانی سوره بر این نکته تأکید شده است که هیچ‌کس حتی پیامبر اسلام از تاریخ برپایی رستاخیز آگاه نیست.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۱|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره نازعات|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/3106}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=دفتر تبلیغات اسلامی|نام=|پیوند نویسنده=دفتر تبلیغات اسلامی|ویراستار=|مقاله=سوره نازعات|دانشنامه=فرهنگنامه علوم قرآن|عنوان جلد=فرهنگنامه علوم قرآن|سال=۱۳۹۰|ناشر=دفتر تبلیغات اسلامی|مکان=تهران|پیوند مدخل=https://lib.eshia.ir/26683/1/3106}} | ||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|پیوند نویسنده=ناصر مکارم شیرازی|پیوند نویسنده۲=|پیوند ویراستار=|عنوان=تفسیر نمونه|کوشش=|ویرایش=|سری=|سال=۱۳۷۴|ناشر=دارالکتب اسلامیه|مکان=تهران|پیوند=}} | * {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=مکارم شیرازی|نام=ناصر|پیوند نویسنده=ناصر مکارم شیرازی|پیوند نویسنده۲=|پیوند ویراستار=|عنوان=تفسیر نمونه|کوشش=|ویرایش=|سری=|سال=۱۳۷۴|ناشر=دارالکتب اسلامیه|مکان=تهران|پیوند=}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:سوره نازعات| ]] | |||
[[رده:سوره‌های جزء ۳۰ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های حزب ۱۱۷ قرآن]] | |||
[[رده:سوره‌های قرآن]] | [[رده:سوره‌های قرآن]] | ||
[[رده:سوره‌های مکی قرآن]] | [[رده:سوره‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۴۶
| نازعات | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۸۱ | ||||
| جزء | ۳۰ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۴۶ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۱۷۹ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۷۵۳ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره نازعات هفتاد و نهمین سوره قرآن که دارای ۴۶ آیه، ۱۳۳، ۱۳۹ یا ۱۷۹ کلمه و ۷۵۳ حرف است. این سوره مکی از نظر ترتیب نزول سوره‌ها، هشتاد و یکمین سوره قرآن محسوب می‌شود که نزول آن پیش از سوره انفطار و پس از سوره نبأ بوده است. از سوره‌های مفصّل قرآن به‌شمار می‌آید و سیزدهمین سوره‌ای است که مشتمل بر آیات سوگنددار است. نام مشهور سوره، از اولین کلمه آن در آیه اول گرفته شده است. نام‌های دیگر آن، «سوره ساهره» و «سوره طامّه» است.
نام‌ها
مشهورترین نام سوره «النازعات» است که از اولین کلمه در آیه اول آن گرفته شده است. «نازعات» جمع «نازعه» و از ریشه «نزع» به معنای کشیدن، کندن و بیرون آوردن است. بنابه گفته فرهنگنامه علوم قرآن در اینجا نازعات به فرشتگانی که روح کافران را به شدت می‌گیرند یا به ستاره‌هایی که از افقی ناپیدا و در افق دیگر پیدا می‌شوند؛ اطلاق شده است. «سوره ساهره» و «سوره طامّه» دیگر نام‌هایی هستند که برای این سوره در منابع گزارش شده است.[۱]
محتوا و ساختار
سوره نازعات دارای ۴۶ آیه، ۱۳۳، ۱۳۹ یا ۱۷۹ کلمه و ۷۵۳ حرف است و از سوره‌های مفصّل قرآن به‌شمار می‌آید. سیزدهمین سوره‌ای است که مشتمل بر آیات سوگنددار است. در ابتدای سوره به پنج پدیده مهم (فرشتگان گیرنده جان کافران، ملائکه گرفتن جان مؤمنان، فرشتگانی که سریع حرکت می‌کنند و از یکدیگر سبقت می‌گیرند و فرشتگان تدبیرکننده امور) قسم یاد شده است.[۲] این سوره که در مصحف کنونی پس از سوره نبأ قرار دارد؛ به لحاظ موضوعی مانند آن سوره به مسائل معاد و رستاخیز می‌پردازد. آیات سوره از نظر محتوا به شش بخش تقسیم شده است: ۱. سوگندهای ابتدای سوره که در ارتباط با مسئله معاد و بیان‌گر تحقق آن هستند. ۲. توصیف صحنه‌هایی از روز قیامت. ۳. بیان داستان موسی و فرعون و سرانجام شوم گردنکشی و ادعای ربوبیت فرعون. ۴. اشاره به نمونه‌هایی از قدرت خداوند در آسمانها و زمین که به عنوان دلیلی برای اثبات امکان معاد به کافران و مشرکان بیان شده است. ۵. تشریح احوال و سرنوشت بدکاران و نیکوکاران در قیامت و جهان آخرت. ۶. در آیات پایانی سوره بر این نکته تأکید شده است که هیچ‌کس حتی پیامبر اسلام از تاریخ برپایی رستاخیز آگاه نیست.[۳]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۴]
فضیلت سوره
طبق روایتی از پیامبر اسلام، خواننده سوره نازعات در قیامت به اندازه خواندن یک نماز روزانه درنگ می‌کند و سپس وارد بهشت می‌گردد. به نقل امام ششم شیعیان، جعفر صادق، قرائت کننده این سوره به هنگام از دنیا رفتن، محشور شدن و ورود به بهشت سیراب خواهد بود.[۵]
پانویس
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۰۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۳۱۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۷۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نازعات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۷۲.
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره نازعات». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.