ابن‌عربی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|Soure_id = | |Soure_id = | ||
}} | }} | ||
''' | '''ابن‌عربی'''، با نام اصلی '''ابوبکر محمد بن علی بن محمد''' معروف به «'''ابن‌سراقه'''» که پس از ورود به [[جهان اسلام|ممالک داخلی اسلامی]] به «ابن‌عربی» معروف شد، در سال ۵۶۰ هـ.ق. متولد شد و پس از مطالعه و بررسی اوضاع اجتماعی و فعالیت در [[مراکش]] و [[تونس]] و [[مصر]] و [[عربستان]] و [[سوریه]] در قونیه [[آناتولی]] ساکن شد و در ۶۲۸ هـ.ق. در یکی از مسافرت‌هایش به [[دمشق]] در [[سوریه]] درگذشت. آثار قلمی زیادی از او وجود دارد که مهم‌ترین آنها ''[[فتوحات مکی]]'' و ''[[فصوص الحکم]]'' است. او خود را نه [[معتزله|معتزلی]]، نه [[اشاعره|اشعری]]، نه [[شیعه]] و نه [[سلفی]] می‌دانست و همه را به‌طور شدید و صریح رد می‌کرد. تصوف او از والی تنگه داردانل تا مرز شرقی [[تاجیکستان]] امروزی مستولی گشت، در جنوب [[ایران]] نفوذ نکرد و در [[عربستان]] و ممالک آفریقائی شهرت یافت. از ابزارهای مهم او خواب دیدن و ادعای [[کشف و شهود]] بود.{{پنک|رضوی|۱۳۸۹|ص=۱۱۵}} | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == | ||
او یک | به عقیده رضوی، او یک [[امانیست]]، [[لیبرالیست]]، [[پلورئالیست]] به تمام معنی است و به شدت این اصول را در [[جهان اسلام|ممالک اسلامی]] ترویج کرده است. او می‌گوید که: «مردم دربارهٔ [[خداوند]] عقاید گوناگونی دارند و من به درستی همه آن عقاید را باور دارم.» در مکتب او جایی برای [[ولایت فقیه]] نیست. [[خداشناسی]] و [[هستی‌شناسی]] او شباهت دقیق با مُثُل افلاطونی دارد. او به «وجود اشیاء» پیش از وجودشان معتقد است و آن را «عالم اعیان ثابته» می‌نامد.{{پنک|رضوی|۱۳۸۹|ص=۱۱۶}} | ||
== ارجاعات == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
== منابع == | === منابع === | ||
{{آغاز منابع}} | {{آغاز منابع}} | ||
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = نشریه سمات | عنوان = ابن عربی در یک نگاه | تاریخ = 1389 | شماره = 4 | نام = مرتضی | نام خانوادگی = رضوی}} | * {{یادکرد ژورنال | ژورنال = نشریه سمات | عنوان = ابن عربی در یک نگاه | تاریخ = 1389 | شماره = 4 | نام = مرتضی | نام خانوادگی = رضوی}} | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۳: | ||
{{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}} | {{زبان و ادبیات عربی در دوره عباسی}} | ||
{{ادبیات عربی}} | {{ادبیات عربی}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
{{ترتیب‌پیش‌فرض:عربی، ابن}} | {{ترتیب‌پیش‌فرض:عربی، ابن}} | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۵: | ||
[[رده:عارفان مسلمان]] | [[رده:عارفان مسلمان]] | ||
[[رده:عرب‌های سده ۱۲ (میلادی)]] | [[رده:عرب‌های سده ۱۲ (میلادی)]] | ||
[[رده:عرب‌های سده ۱۳ (میلادی]] | [[رده:عرب‌های سده ۱۳ (میلادی)]] | ||
[[رده:فقیهان ظاهری]] | [[رده:فقیهان ظاهری]] | ||
[[رده:فیلسوفان اسلامی]] | [[رده:فیلسوفان اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۲۳
| ابن عربی | |
|---|---|
 | |
| متولد | ۲۷ رمضان ۵۶۰[۱] ۷ اوت ۱۱۶۵ مورسیا، اسپانیا |
| وفات | ۲۲ ربیع‌الثانی ۶۳۸[۲] ۱۰ نوامبر ۱۲۴۰ دمشق |
| آرامگاه | جبل قاسیون، دمشق |
| محل زندگی | سبیا، مکه، دمشق |
| ملیت | عرب اندلس |
| آثار | فصوص‌الحکم، فتوحات المکیه |
| عنوان | الشیخ‌الاکبر، محیی‌الدّین |
| دوره | مُرابطان |
| دین | اسلام |
| مکتب | فلسفه و عرفان |
ابن‌عربی، با نام اصلی ابوبکر محمد بن علی بن محمد معروف به «ابن‌سراقه» که پس از ورود به ممالک داخلی اسلامی به «ابن‌عربی» معروف شد، در سال ۵۶۰ هـ.ق. متولد شد و پس از مطالعه و بررسی اوضاع اجتماعی و فعالیت در مراکش و تونس و مصر و عربستان و سوریه در قونیه آناتولی ساکن شد و در ۶۲۸ هـ.ق. در یکی از مسافرت‌هایش به دمشق در سوریه درگذشت. آثار قلمی زیادی از او وجود دارد که مهم‌ترین آنها فتوحات مکی و فصوص الحکم است. او خود را نه معتزلی، نه اشعری، نه شیعه و نه سلفی می‌دانست و همه را به‌طور شدید و صریح رد می‌کرد. تصوف او از والی تنگه داردانل تا مرز شرقی تاجیکستان امروزی مستولی گشت، در جنوب ایران نفوذ نکرد و در عربستان و ممالک آفریقائی شهرت یافت. از ابزارهای مهم او خواب دیدن و ادعای کشف و شهود بود.[۳]
اعتقادات
به عقیده رضوی، او یک امانیست، لیبرالیست، پلورئالیست به تمام معنی است و به شدت این اصول را در ممالک اسلامی ترویج کرده است. او می‌گوید که: «مردم دربارهٔ خداوند عقاید گوناگونی دارند و من به درستی همه آن عقاید را باور دارم.» در مکتب او جایی برای ولایت فقیه نیست. خداشناسی و هستی‌شناسی او شباهت دقیق با مُثُل افلاطونی دارد. او به «وجود اشیاء» پیش از وجودشان معتقد است و آن را «عالم اعیان ثابته» می‌نامد.[۴]
پانویس
ارجاعات
منابع
- رضوی، مرتضی (۱۳۸۹). «ابن عربی در یک نگاه». نشریه سمات (۴).
.jpg)
ردهها:
- ابن عربی
- ادبیات عربی قرون وسطی
- اسپانیاییهای عربتبار
- اشاعره
- اهالی اندلس (اسلامی) در سده ۱۳ (میلادی)
- اهالی اندلس در سده ۱۲ (میلادی)
- اهالی اندلس
- اهالی شهر مورسیا
- درگذشتگان ۱۲۴۰ (میلادی)
- درگذشتگان ۶۳۸ (قمری)
- رهبران فرقه‌های اسلامی
- زادگان ۱۱۶۵ (میلادی)
- زادگان ۵۶۰ (قمری)
- شاعران صوفی
- شاعران عرب
- صوفیان
- عارفان صوفی
- عارفان مسلمان
- عرب‌های سده ۱۲ (میلادی)
- عرب‌های سده ۱۳ (میلادی)
- فقیهان ظاهری
- فیلسوفان اسلامی
- فیلسوفان عربزبان
- فیلسوفان مسلمان
- نویسندگان عرب