جواد: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''جواد''' واژه‌ای عربی به معنای «انجام» است. این کلمه در روایات اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه به عنوان اسم خدا، در قرآن کاربرد ندارد.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رس...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''جواد''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای | '''جواد''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «بخشنده» است. این کلمه در [[حدیث|روایات اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه به عنوان [[اسماء الحسنی در قرآن|اسم خدا]]، در [[قرآن]] کاربرد ندارد.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[بیهقی]]، [[ابن‌عثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. [[ابوهریره]]، [[ولید بن مسلم]]، [[محمد بن عبدالملک صنعانی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابن‌حجر عسقلانی]] و [[ابن‌حزم]] از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۴
جواد واژه‌ای عربی به معنای «بخشنده» است. این کلمه در روایات اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه به عنوان اسم خدا، در قرآن کاربرد ندارد.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، بیهقی، ابن‌عثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی و ابن‌حزم از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.