خدیجه صغری بنت علی: تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
(←سرگذشت) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{اشتباه نشود|خدیجه کبری بنت علی|خدیجه بنت سجاد}}'''خدیجه صغری دختر علی'''، ({{Lang-ar|خدیجة الصغری بنت الإمام علی}})، یکی از دختران [[علی بن ابی‌طالب]] است که در [[نبرد کربلا|واقعه کربلا]] حضور داشته است. مادر وی را ام ولد دانستند و شوهرش [[عبدالله بن عقیل|عبدالله الاوسط بن عقیل]] است. | {{اشتباه نشود|خدیجه کبری بنت علی|خدیجه بنت سجاد}}'''خدیجه صغری دختر علی'''، ({{Lang-ar|خدیجة الصغری بنت الإمام علی}})، یکی از دختران [[علی بن ابی‌طالب]] است که در [[نبرد کربلا|واقعه کربلا]] حضور داشته است. مادر وی را ام ولد دانستند و شوهرش [[عبدالله بن عقیل|عبدالله الاوسط بن عقیل]] است. برخی منابع او را همسر [[عبدالرحمن بن عقیل]] می‌داند که در نبرد کربلا کشته شد و پس از آن، به عقد [[ابوالسائل بن عبدالله|ابوالسائل بن عبدالله بن عامر بن کریز]] درآمده است۔ از وی فرزندی به جا نمانده است و اطلاعات بیشتری از زندگانی او در دست نیست، جز اینکه در کوفه درگذشته است و در آنجا مدفون است۔ | ||
== نام و تبار == | == نام و تبار == | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
== سرگذشت == | == سرگذشت == | ||
منابع شیعی، وی را از حاضران در ماجرای کربلا دانسته‌اند که حسین بن علی را از مدینه همراهی می‌کرد.<ref>{{پک|1=ذهنی تهرانی|2=۱۳۸۹|ک=مقتل مدینه تا مدینه|ص=۸۰}}</ref><ref>{{پک|1=مجلسی کوپایی|2=۱۳۹۷|ک=امام حسین، وارث انبیاء|ص=۶۷۲}}</ref> در ''[[موسوعه کربلا]]''، همسر او عبدالله اوسط بن عقیل گزارش شده است.<ref>{{پک|1=بیضون|2=۱۴۲۷|ک=موسوعة کربلاء|ص=۵۲۹|ج=۱}}</ref> اما محلاتی در ریاحین الشریعه همسر خدیجه صغری بنت علی را عبدالرحمن بن عقیل می‌داند که در نبرد کربلا کشته شد و پس از آن، خدیجه به عقد ابوالسائل بن عبدالله بن عامر بن کریز درآمد.<ref>{{پک|1=محلاتی|2=۱۳۷۰|ک=ریاحین الشریعه|ص=۱۹۷|ج=۴}}</ref> از وی فرزندی به جا نمانده است.<ref>{{پک|1=ذهنی تهرانی|2=۱۳۸۹|ک=مقتل مدینه تا مدینه|ص=۸۰}}</ref> | منابع شیعی، وی را از حاضران در [[نبرد کربلا|ماجرای کربلا]] دانسته‌اند که [[حسین بن علی]] را از [[مدینه]] همراهی می‌کرد.<ref>{{پک|1=ذهنی تهرانی|2=۱۳۸۹|ک=مقتل مدینه تا مدینه|ص=۸۰}}</ref><ref>{{پک|1=مجلسی کوپایی|2=۱۳۹۷|ک=امام حسین، وارث انبیاء|ص=۶۷۲}}</ref> در ''[[موسوعه کربلا]]''، همسر او عبدالله اوسط بن عقیل گزارش شده است.<ref>{{پک|1=بیضون|2=۱۴۲۷|ک=موسوعة کربلاء|ص=۵۲۹|ج=۱}}</ref> اما محلاتی در [[ریاحین الشریعه|''ریاحین الشریعه'']] همسر خدیجه صغری بنت علی را [[عبدالرحمن بن عقیل]] می‌داند که در نبرد کربلا کشته شد و پس از آن، خدیجه به عقد [[ابوالسائل بن عبدالله|ابوالسائل بن عبدالله بن عامر بن کریز]] درآمد.<ref>{{پک|1=محلاتی|2=۱۳۷۰|ک=ریاحین الشریعه|ص=۱۹۷|ج=۴}}</ref> از وی فرزندی به جا نمانده است.<ref>{{پک|1=ذهنی تهرانی|2=۱۳۸۹|ک=مقتل مدینه تا مدینه|ص=۸۰}}</ref> برخی منابع محل دفن او را کوفه گزارش کرده‌اند۔{{مدرک}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[رده:خاندان محمد علی]] | [[رده:خاندان محمد علی]] | ||
[[رده:فرزندان علی بن ابی‌طالب]] | [[رده:فرزندان علی بن ابی‌طالب]] | ||
[[رده:زنان مسلمان]] | |||
[[رده:شیعیان دوازده‌امامی]] | |||
[[رده:اسیران نبرد کربلا]] | |||
[[رده:مدفونان در کوفه]] | |||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۸
خدیجه صغری دختر علی، (عربی: خدیجة الصغری بنت الإمام علی)، یکی از دختران علی بن ابی‌طالب است که در واقعه کربلا حضور داشته است. مادر وی را ام ولد دانستند و شوهرش عبدالله الاوسط بن عقیل است. برخی منابع او را همسر عبدالرحمن بن عقیل می‌داند که در نبرد کربلا کشته شد و پس از آن، به عقد ابوالسائل بن عبدالله بن عامر بن کریز درآمده است۔ از وی فرزندی به جا نمانده است و اطلاعات بیشتری از زندگانی او در دست نیست، جز اینکه در کوفه درگذشته است و در آنجا مدفون است۔
نام و تبار
منابع نام یکی از دختران علی بن ابی‌طالب را خدیجه صغری گزارش کرده‌اند.[۱][۲] نام کامل پدر او، علی بن ابی‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصی بن کلاب بن مرة بن کعب بن لوی بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر بن کنانة بن خزیمة بن مدرکة بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان گزارش شده است.[۳] علی، چهارمین خلیفه راشدین و اولین امام شیعیان است.[۴] ابوطالب، پدر علی نیز یکی از سران بنی‌هاشم بود که ریاست این طایفه را پس از پدرش عبدالمطلب، عهده‌دار شد. او علاوه بر این منصب، عهده‌دار سقایت حاجیان نیز بود.[۵] بنی‌هاشم از دیرباز میراث‌دار امور عام‌المنفعه در منطقه مکه بودند و جایگاه ویژه‌ای را در نظر عامه مکیان داشتند. در میان امور عام‌المنفعه بنی‌هاشم، مسئله حفر چاه زمزم توسط هاشم — پدربزرگ ابوطالب — تا سال‌ها به عنوان نماد شرافت و نیکوکاری این خاندان محسوب می‌شد. بنی‌هاشم دارای شأن و جایگاه ویژه‌ای در بین قبایل عرب بودند و همین امر سبب شد تا بر اساس فقه اسلامی، بنی‌هاشم از تصرف در صدقات منع بشوند.[۶] فرزندان از نسل ابوطالب را آل ابی‌طالب، طالبین، بنت ابی‌طالب و بنی‌هاشم طالبی گویند.[۷] مادر خدیجه بنت علی را ام ولد دانسته‌اند.[۸][۹]
سرگذشت
منابع شیعی، وی را از حاضران در ماجرای کربلا دانسته‌اند که حسین بن علی را از مدینه همراهی می‌کرد.[۱۰][۱۱] در موسوعه کربلا، همسر او عبدالله اوسط بن عقیل گزارش شده است.[۱۲] اما محلاتی در ریاحین الشریعه همسر خدیجه صغری بنت علی را عبدالرحمن بن عقیل می‌داند که در نبرد کربلا کشته شد و پس از آن، خدیجه به عقد ابوالسائل بن عبدالله بن عامر بن کریز درآمد.[۱۳] از وی فرزندی به جا نمانده است.[۱۴] برخی منابع محل دفن او را کوفه گزارش کرده‌اند۔[نیازمند منبع]
پانویس
ارجاعات
- ↑ بیضون، موسوعة کربلاء، ۱: ۵۲۹.
- ↑ ذهنی تهرانی، مقتل مدینه تا مدینه، ۸۰.
- ↑ مرتضی عاملی، الصحیح من سیرة الامام علی، ۱: ۴۷.
- ↑ Poonawala, “ʿAlī b. Abī Ṭāleb”, Iranica.
- ↑ گلشنی، «ابوطالب»، دانشنامه بزرگ اسلامی.
- ↑ مهروش، «بنی‌هاشم»، دانشنامه بزرگ اسلامی.
- ↑ رفیعی، «آل ابی‌طالب»، دانشنامه بزرگ اسلامی.
- ↑ بیضون، موسوعة کربلاء، ۱: ۵۲۹.
- ↑ ذهنی تهرانی، مقتل مدینه تا مدینه، ۸۰.
- ↑ ذهنی تهرانی، مقتل مدینه تا مدینه، ۸۰.
- ↑ مجلسی کوپایی، امام حسین، وارث انبیاء، ۶۷۲.
- ↑ بیضون، موسوعة کربلاء، ۱: ۵۲۹.
- ↑ محلاتی، ریاحین الشریعه، ۴: ۱۹۷.
- ↑ ذهنی تهرانی، مقتل مدینه تا مدینه، ۸۰.
منابع
منابع فارسی و عربی
- بیضون، لبیب (۱۴۲۷). موسوعة کربلاء. بیروت: موسسة الاعلمی للمطبوعات.
- ذهنی تهرانی، محمدجواد (۱۳۸۹). مقتل مدینه تا مدینه. تهران: پیام حق.
- رفیعی، علی (۱۳۸۸). «آل ابی‌طالب». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- گلشنی، عبدالکریم (۱۳۸۸). «ابوطالب». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
- مجلسی کوپایی، غلامحسین (۱۳۹۷). امام حسین علیه السلام وارث انبیاء (شرح زیارت وارث). قم: مولف.
- محلاتی، ذبیح‌الله (۱۳۷۰). ریاحین الشریعه در ترجمه دانشمندان بانوان شیعه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
- مرتضی عاملی، جعفر (۱۳۸۸). الصحیح من سیرة الامام علی علیه السلام. بیروت: مرکز الاسلامیه للدراسات. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۰۷۲۴-۵-۳.
- مهروش، فرهنگ (۱۳۸۸). «بنی‌هاشم». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
منابع انگلیسی
- Poonawala, Ismail (2011). "ʿAlī b. Abī Ṭāleb". Encyclopædia Iranica (به انگلیسی) (online ed.). Archived from the original on 16 November 2013. Retrieved 21 March 2012.
